Dominical
Door: Costaricaantjes
Blijf op de hoogte en volg Helmie, Trudie, Hans, Marion
14 Maart 2012 | Costa Rica, Dominical
Dinsdag 13 maart
Hieperdepiep, de zoon van Tien is jarig vandaag. Hem met alleman gefeliciteerd en gezongen op de voicemail. Later lazen wij dat we er maar eentje op moesten nemen, en jah, als je dat tegen ons zegt,....... komt helemaal goed.
06.00 uur uit ons bedje, en wederom een zwembad bij Tien en Truus op de kamer. Gelukkig stonden de koffers hoog, en bleef voor hen de schade beperkt tot wat natte voeten.
Bij een eettentje ons ontbijt genuttigd en een kopje koffie, waarna we snel de boel moesten pakken om om 07.45 uur op de taxiboot, vanuit ons eiland Colon, te stappen naar het vaste land van Panama.
Carlos stond ons op te wachten met de bus, en de bagage kon weer geladen worden.
Nu op naar de grens van Panama en Costa Rica.
Nog niet verteld, maar Panama is ook een mooi land, we hebben er niet veel van gezien, echter de eerste indruk is veelbelovend.
Na een lange reis over de bergketen Talimanka, bereiktte we de grens.
Onderweg hebben we diverse weertypes meegemaakt, mist, regen, zonneschijn, kortom een reis met soms mooie vergezichten.
Ook de hoogste vulkaan van Costa Rica geruime tijd kunnen zien, genaamd Baru.
Bij de grens aangekomen, wederom een enorme chaos, en ojee wat zijn wij blij met onze Carlos.
Hij regelde, met wat dollars, dat de koffers weer boven op de bus konden blijven, en wij alleen met handbagage de grens over konden lopen.
Wij dachten dat de Panameese grens het meest corrupt was, echter Claudia gaf aan dat juist de Costaricanen nog corrupter zijn.
Met een vriendelijk gezicht, en de Spaanse taal, en enkele dollars, ben je zo het land binnen. Het helpt enorm als je dan ook nog van het mannelijke geslacht bent. Dus wij na alle toestanden een vet applaus voor onze Carlos.
Costaricaanse grens voor ons ook een chaos, je snapt niet hoe men kan zien wie welk land binnenstapt, maar goed, met een stempel in het paspoort ben je al een aardig eind op weg.
Tijdens het wachten op groepsgenoten, kwam er een gehandicapte man langs lopen met een medische verklaring in zijn handen. Dit zorgde voor aardig wat tips, want de gehandicapten en ouderen hebben hier echt niets te makken. Deze man liet ons zelfs zijn littekens zien om te kunnen aantonen dat zijn verhaal echt is.
Costa Rica is een mooi land, maar zoals genoemd niet voor deze categorie mensen.
14.00 uur Costaricaanse tijd waren wij de grens over. Toen nog 3 uur gereisd alvorens wij onze eindbestemming Dominical bereiktte.
We werden ontvangen met een drankje, en wederom moeten wij constateren dat dit een wereldplek is. Mooi complex, leuke huisjes met ieder een eigen veranda met hangmat en koelkast.
Bij aankomst bijna allemaal nog even in het zwembad gedoken ook al was het inmddels al donker.
Genieten noemen we dat.
in de avond een heerlijke maaltijd gehad, en nog een drankje genuttigd, en Mark, de rekening zal nog volgen. PROFICIAT.
Woensdag 14 maart
De jeugd wederom vroeg uit de veren om een wandeling te gaan maken door het Baru National Parc.
We werden na het ontbijt met de taxi opgehaald, die ons 6 kilometer verder bij het park afzette.
Naast Hans, Marion, Trudie en Helmie, ging Gerda ook met ons mee op pad.
Tien en Truus besloten achter te blijven om een relaxt dagje aan het zwembad door te brengen.
In de ochtend om 08.00 uur kun je hier al zweten en niet zo zuinig, jeeminee wat een temperatuur.
Ondanks de hitte toch weer allerlei moois gezien, gehoord en gespot.
Wilma, alweer een LUIAARD kunnen bewonderen. Daarnaast vele soorten kleuren vogels, vlinders, hagedissen, leguanen, aapjes en mooie vegetatie gezien.
Na een drietal uurtjes vonden we het welletjes en zijn terug gelopen richting dorp Dominical.
Onderweg nog een kokosnoot leeggedronken, want ons vochtgehalte was aardig gedaald gezien de temperatuur. 35 graden.
In het dorp richting strand gelopen via de diverse kraampjes met handnijverheid, een dorp vol met hippies, relaxte sfeer en vele surfers, jammer dat de Amerikanen zich steeds meer willen gaan richten op het toerisme, wat betekente dat de eigenheid van dit dorp zal verdwijnen.
Claudia ontmoet in het bijzijn van haar beide hondjes.
Bijzonder verhaal van onze reisleidster, wat we jullie zeker nog eens zullen vertellen.
De zwerfhondjes Canillija en Negro wonen in Dominical, en zijn door Claudia geadopteerd. Zij draagt zorg voor hun welzijn, wanneer zij niet in Domincal verblijft, regelt ze iemand die zich over de hondjes ontfermt.
Na een gezamelijke lunch, de weg van het dorp naar ons hotel Villa Rio Mar gewandeld, en rond 15.00 uur belanden wij Truus en Tien aan het zwembad.
Effe relaxen.
We hoorden dat Tien een nekmassage had genoten in de ochtenduren, hij was wel duur volgens zijn zeggen, maar werd gegeven door een mooie jonge dame, dus dat mag dan ook wat kosten.
In de tuin van het complex ook nog diverse vogels gezien, waaronder de toekan. Deze natuurlijk ook op beeld vastgelegd.
Om 17.00 uur besloten terug te lopen naar het dorp voor de zonsondergang.
Tien en Truus gingen met ons mee.
Helaas kwamen wij op het strand aan, en was de zon net de zee in gezakt.
Wel zagen we nog zeer mooie kleuren, die de lucht dan kan hebben.
Hierna een hapje gegeten bij San Clemente, en van daaruit de taxi besteld om ons weer terug te brengen naar het complex.
Wederom een heerlijke dag gehad.
Voordat wij het vergeten, hier nog even een namenlijstje van onze groepgenoten.
Wij reisen samen met
Annie en Martien, Mariet en Diny, allen omgeving Doetichem.
Henco en Marriet uit Ede
Jacqueline en Gerda uit Nijmegen
Frans en Bertie uit Schaijk
Peter, oude, uit Rotterdam
Peter, jonge, uit Oosterhout.
Carlos, de buschauffeur
Claudia onze reisleidster
Een groep die bestaat uit verschillende persoonlijkheden.
Tot op heden nog geen conflicten gehad, en dat willen wij graag zo houden.
Morgen gaan wij vertrekken naar onze laatste verblijfplaats, jeeminee wat gaat het snel.
Geef onze doggies een dikke knuffel, en voor alle andere kinderen, kleinkinderen, familie en bekenden, ook.
We weten niet of we morgen nog kunnen internetten, zoniet gebeurt dat in Nederland als we thuis zijn.
Zo ook het vervolg van het beeldmateriaal, dit gaan we toevoegen als we in Nederland zijn.
Groetjes en PURA VIDA
Hieperdepiep, de zoon van Tien is jarig vandaag. Hem met alleman gefeliciteerd en gezongen op de voicemail. Later lazen wij dat we er maar eentje op moesten nemen, en jah, als je dat tegen ons zegt,....... komt helemaal goed.
06.00 uur uit ons bedje, en wederom een zwembad bij Tien en Truus op de kamer. Gelukkig stonden de koffers hoog, en bleef voor hen de schade beperkt tot wat natte voeten.
Bij een eettentje ons ontbijt genuttigd en een kopje koffie, waarna we snel de boel moesten pakken om om 07.45 uur op de taxiboot, vanuit ons eiland Colon, te stappen naar het vaste land van Panama.
Carlos stond ons op te wachten met de bus, en de bagage kon weer geladen worden.
Nu op naar de grens van Panama en Costa Rica.
Nog niet verteld, maar Panama is ook een mooi land, we hebben er niet veel van gezien, echter de eerste indruk is veelbelovend.
Na een lange reis over de bergketen Talimanka, bereiktte we de grens.
Onderweg hebben we diverse weertypes meegemaakt, mist, regen, zonneschijn, kortom een reis met soms mooie vergezichten.
Ook de hoogste vulkaan van Costa Rica geruime tijd kunnen zien, genaamd Baru.
Bij de grens aangekomen, wederom een enorme chaos, en ojee wat zijn wij blij met onze Carlos.
Hij regelde, met wat dollars, dat de koffers weer boven op de bus konden blijven, en wij alleen met handbagage de grens over konden lopen.
Wij dachten dat de Panameese grens het meest corrupt was, echter Claudia gaf aan dat juist de Costaricanen nog corrupter zijn.
Met een vriendelijk gezicht, en de Spaanse taal, en enkele dollars, ben je zo het land binnen. Het helpt enorm als je dan ook nog van het mannelijke geslacht bent. Dus wij na alle toestanden een vet applaus voor onze Carlos.
Costaricaanse grens voor ons ook een chaos, je snapt niet hoe men kan zien wie welk land binnenstapt, maar goed, met een stempel in het paspoort ben je al een aardig eind op weg.
Tijdens het wachten op groepsgenoten, kwam er een gehandicapte man langs lopen met een medische verklaring in zijn handen. Dit zorgde voor aardig wat tips, want de gehandicapten en ouderen hebben hier echt niets te makken. Deze man liet ons zelfs zijn littekens zien om te kunnen aantonen dat zijn verhaal echt is.
Costa Rica is een mooi land, maar zoals genoemd niet voor deze categorie mensen.
14.00 uur Costaricaanse tijd waren wij de grens over. Toen nog 3 uur gereisd alvorens wij onze eindbestemming Dominical bereiktte.
We werden ontvangen met een drankje, en wederom moeten wij constateren dat dit een wereldplek is. Mooi complex, leuke huisjes met ieder een eigen veranda met hangmat en koelkast.
Bij aankomst bijna allemaal nog even in het zwembad gedoken ook al was het inmddels al donker.
Genieten noemen we dat.
in de avond een heerlijke maaltijd gehad, en nog een drankje genuttigd, en Mark, de rekening zal nog volgen. PROFICIAT.
Woensdag 14 maart
De jeugd wederom vroeg uit de veren om een wandeling te gaan maken door het Baru National Parc.
We werden na het ontbijt met de taxi opgehaald, die ons 6 kilometer verder bij het park afzette.
Naast Hans, Marion, Trudie en Helmie, ging Gerda ook met ons mee op pad.
Tien en Truus besloten achter te blijven om een relaxt dagje aan het zwembad door te brengen.
In de ochtend om 08.00 uur kun je hier al zweten en niet zo zuinig, jeeminee wat een temperatuur.
Ondanks de hitte toch weer allerlei moois gezien, gehoord en gespot.
Wilma, alweer een LUIAARD kunnen bewonderen. Daarnaast vele soorten kleuren vogels, vlinders, hagedissen, leguanen, aapjes en mooie vegetatie gezien.
Na een drietal uurtjes vonden we het welletjes en zijn terug gelopen richting dorp Dominical.
Onderweg nog een kokosnoot leeggedronken, want ons vochtgehalte was aardig gedaald gezien de temperatuur. 35 graden.
In het dorp richting strand gelopen via de diverse kraampjes met handnijverheid, een dorp vol met hippies, relaxte sfeer en vele surfers, jammer dat de Amerikanen zich steeds meer willen gaan richten op het toerisme, wat betekente dat de eigenheid van dit dorp zal verdwijnen.
Claudia ontmoet in het bijzijn van haar beide hondjes.
Bijzonder verhaal van onze reisleidster, wat we jullie zeker nog eens zullen vertellen.
De zwerfhondjes Canillija en Negro wonen in Dominical, en zijn door Claudia geadopteerd. Zij draagt zorg voor hun welzijn, wanneer zij niet in Domincal verblijft, regelt ze iemand die zich over de hondjes ontfermt.
Na een gezamelijke lunch, de weg van het dorp naar ons hotel Villa Rio Mar gewandeld, en rond 15.00 uur belanden wij Truus en Tien aan het zwembad.
Effe relaxen.
We hoorden dat Tien een nekmassage had genoten in de ochtenduren, hij was wel duur volgens zijn zeggen, maar werd gegeven door een mooie jonge dame, dus dat mag dan ook wat kosten.
In de tuin van het complex ook nog diverse vogels gezien, waaronder de toekan. Deze natuurlijk ook op beeld vastgelegd.
Om 17.00 uur besloten terug te lopen naar het dorp voor de zonsondergang.
Tien en Truus gingen met ons mee.
Helaas kwamen wij op het strand aan, en was de zon net de zee in gezakt.
Wel zagen we nog zeer mooie kleuren, die de lucht dan kan hebben.
Hierna een hapje gegeten bij San Clemente, en van daaruit de taxi besteld om ons weer terug te brengen naar het complex.
Wederom een heerlijke dag gehad.
Voordat wij het vergeten, hier nog even een namenlijstje van onze groepgenoten.
Wij reisen samen met
Annie en Martien, Mariet en Diny, allen omgeving Doetichem.
Henco en Marriet uit Ede
Jacqueline en Gerda uit Nijmegen
Frans en Bertie uit Schaijk
Peter, oude, uit Rotterdam
Peter, jonge, uit Oosterhout.
Carlos, de buschauffeur
Claudia onze reisleidster
Een groep die bestaat uit verschillende persoonlijkheden.
Tot op heden nog geen conflicten gehad, en dat willen wij graag zo houden.
Morgen gaan wij vertrekken naar onze laatste verblijfplaats, jeeminee wat gaat het snel.
Geef onze doggies een dikke knuffel, en voor alle andere kinderen, kleinkinderen, familie en bekenden, ook.
We weten niet of we morgen nog kunnen internetten, zoniet gebeurt dat in Nederland als we thuis zijn.
Zo ook het vervolg van het beeldmateriaal, dit gaan we toevoegen als we in Nederland zijn.
Groetjes en PURA VIDA
-
15 Maart 2012 - 04:07
Annemarie:
Ola
Nou ik heb erg genoten van jullie avontuur. Het was alsof ik zelf weer in CR was, maar ook veel plekjes die ik nog niet gezien heb. Ik ben erg benieuwd naar de live verhalen Trudie, onder het genot van een sigaartje (de sterke drank denken we er maar bij). Denk nog maar niet aan Nederland alhoewel het morgen 19 graden wordt. Nog heel veel plezier samen en neem mooie herinneringen mee terug.
hasta la vista -
15 Maart 2012 - 04:58
Lina:
Truus ik mis je wel nu word het tijd dat je er weer bent
Wat een reis geweldig
ik zie het wel op de foto.s
maar ik wens jullie allemaal een goede reis naar huis
allemaal gezonde thuiskomst
liefs en groetjes Linaxxxxxxxxxxxxx -
15 Maart 2012 - 08:03
Cleo:
Al jullie verslagen op de voet gevolgd. Erg leuk. Goeie reis en tot zaterdag. X -
15 Maart 2012 - 09:59
Theo En Annie:
Truus en de rest even nog een berichtje uit Cuyk
Jullie gaan nu de laatste dagen van de vakantie in, maar jullie hebben verschrikkelijk veel gezien.
Wat een indrukken van zo'n mooie vakantie, maar jullie hebben ons ook laten genieten.
Geweldig zoals we de vakantie verslagen binnen kregen.Hoe heb je daar nog tijd voor gevonden.
Iedere morgen bij ons eerst de computer aan om jullie te volgen. Wij wensen jullie nog fijne
dagen en kom a.u.b. weer gezond thuis.Truus we missen jouw met kaarten.
Groetjes van Grad en Riek, Herman en Nellie en van Theo en Annie.
-
15 Maart 2012 - 16:53
Doggies:
Ja, ook wij missen jullie nu toch wel!!!! Maar zoals jullie het naar jullie zin hebben, dat hebben wij ook......
Wij, zullen elkaar straks ook erg gaan missen. De streken van Aybo..... De kxssen van Shiva.... De mannelijke aandacht van Bor..... Ja, Jhaysa die is pas stoer..... Weet je wat het vrouwtje gaat missen, onze luidruchtigheid. We hebben 3 weken laten horen dat we er zijn!!!!
Gelukkig hebben we maar 2 dagen regen gehad, en zijn we veel buiten, bos, water geweest.
Van ons hebben jullie de eerste dagen geen last, wij gaan de bank op en slapen voor 3 dagen....
We wensen jullie nog paar hele fijne dagen en goede terug reis.
Liefs en dikke knuffel van ons.........
-
15 Maart 2012 - 17:47
Jan En Truus:
Hallo allemaal daar in de bush. Het kan niet op. Fijn dat jullie zo kunnen genieten. En Tien en Truus als je 's morgens meteen uit je bed in een plons water stapt ben je natuurlijk meteen fris wakker. Wat een trammelant, maar dat heeft ook z'n charmes. We hoeven het niet te zeggen want jullie weten het zelf maar al te goed:HET ZIT ER BIJNA OP. Profiteer nog even van al het moois en dan een goede reis naar huis voor jullie allemaal en bedankt voor de mooie verhalen, we zijn een beetje meegelift. Jammer van de foto's, dat had het nog echter kunnen maken. Groeten Jan en Truus Gassel. -
15 Maart 2012 - 19:07
Henry&Joke:
Bedankt voor jullie prachtige verslagen. Geweldig om zo een beetje mee te mogen genieten. Zo te zien hier en daar toch met wat kleine tegenslagen en ongemakken, maar dat maakt het de terugkeer naar Nederland, en het afscheid van Costa Rica misschien iets makkelijker. Rest ons nog jullie een aangename en behouden terugreis te wensen om in Nederland nog wat na te genieten van deze prachtige belevenis.
Groetjes Henry&Joke -
15 Maart 2012 - 20:26
Marc Smits:
Hallo allen
Het zit er bijna op jullie mooie reis.
Geniet er nog van de laatste dag.En een goede terug reis.
Ik zie de rekening wel verschijnen de drank zal daar wel niet zo heel veel kosten toch?Helaas kan ik jullie niet verwelkomen als jullie terug zijn.
Ik ga nog lekker skien in de Oosterijkse zon.
Groetjes Marc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
