cubaans verslag vanuit holland

vervolg van ons eerste en enige verslag, daar internet nog niet echt ontdekt is in Cuba.
gelukkig hebben we het zelf bijgehouden en voor de liefhebber: ga er eens lekker voor zitten.
foto's zullen snel volgen.

Inmiddels donker en wij op zoek naar ons hotel. Opvallend dat we onszelf geen moment onveilig voelen hier op straat, bijna geen verlichting, en onderweg zagen we dode ratten liggen, maar dat alles met enorm veel charme.
Terug in het hotel Marion aan de Mojito, en Trudie en Hans aan de Caparinja. Het werd steeds gezelliger hier. Natuurlijk moeten we Helmie niet vergeten, die houdt het gewoon bij cola light, er moet toch iemand op de schaapjes letten.
Boven op het dakterras nog genoten van livemuziek, waarna Trudie aangaf het leven op dat moment in slow motion te beleven. Dat lag echt niet aan de drank, want zij en Marion hebben nog wel effe getest of ze recht konden lopen.
Volgens hen beide ging dat prima, een buitenstaander zag echter absoluut geen rechte lijn.
Na de nodige drankjes, die 3, mooi dronken naar bed.


11 februari
6.30 eruit, ontbijtje buiten op het terras. Marion drinkt nooit meer, 10minuten drinkt ze in ieder geval vandaag niet meer, nog 10 minuten later, drinkt ze in elk geval niet in de ochtend. In internetcafé, waarbenjij getypt, trage internet maar het is gelukt, hierna de stad in om geld te wisselen, lange rij, en net voor onze neus, ging de deur dicht want ze hadden pauze, toch maar gewacht in de lange rij achter ons. Hierna met de taxi naar Plaza de Revolution. We wilde de Jose Marti toren gaan beklimmen voor een mooi uitzicht over Havana. Deze toren is opgericht ter nagedachtenis aan de nationale held. De toren is 139 meter hoog. We stapte ditmaal in een nieuwe taxi, volgens hans wel jammer dat het geen oude was totdat hans de deur dicht trok en het handvat in de hand had, Amerikaan zij de chauffeur. Bij Plaza de Revolution kregen we te horen dat de toren niet te beklimmen was i.v.m restauratie. Wel de omgeving bezichtigt. Ook mooi. Vanuit het plein met de Coco mobiel terug naar het hotel.de uitlaatgassen vlogen ons om de oren. Roeterig of APK kennen ze niet. Toch bijzonder om op deze manier door de stad heen te reizen. Inmiddels rond 15uur ff een sandwich genuttigd op het terras, want om 16 uur met de hele groep verzameld voor de tour naar het fort la cabana. Hier aangekomen wat rondgewandeld en genoten van de zonsondergang aan de skyline van Havana. Heerlijk gegeten bij het fort en hierna de nostalgische canonazo ceremonie gezien die hoort bij het sluiten van de stadsmuur van vroeger uit. deze ceremonie vind dagelijks plaats om 21uur met veel bravoure en hierna word er een kanonschot gelost. Gelukkig dat Aybo & Shiva er niet bij waren wat een knal. Met de bus terug naar het hotel en voor enkele nog wat laatste drankjes op het dakterras.

Dinsdag 12 februari
6.30uur eruit. Bij het ontbijt inmiddels al gewend, koffie op, borden, kopjes toevallig in de afwas, ach ja wij denken inmiddels ook Cubaans, tranquilla.
Om 9uur vertrokken met koffers op weg naar ons volgende hotel, onderweg gestopt bij een rum fabriek legendarisch, na een uitleg en proeven natuurlijk ook enkele flessen ingeslagen. Hans en Trudie hebben hier ook genoten van en heerlijke geflambeerde cappuccino.
Onze weg vervolgt naar Soroa. Hier een stop gemaakt voor een heftige wandeling naar een geweldig uitkijkpunt. Ongeveer 2 kilometer alleen maar klimmen, met als toetje aan het einde een trap met 160 treden omhoog. Het zweet liep overal. Maar geweldig uitzicht over het Siërra del Rosario berggebied.. Boven ons zweefden vele kalkoengieren, mooi gezicht.
De weg terug was verlang, echter alleen maar dalen. Na een sandwich om 14:00 uur onze weg vervolgd naar Cueva de los Portales. De grot van Che Guevara bezocht, waar hij in de jaren 60 zijn hoofdkwartier vestigde. Erg mooie plek deze bijzondere schuilplaats.
Rond 18:00 uur kwamen we aan in Vinales bij hotel Horizontes. Prachtige plek met schitterend uitzicht over de vallei. Spullen op kamer gezet en naar het terras bij het zwembad. We schoven aan bij Hans en Marcel & Patrick. Later kwamen er meerdere van de groep. het werd zeer gezellig waarna we met 16 binnen zijn gaan eten. Goed gegeten met veel lol. Om 23uur bar gesloten en naar bed.
Nog steeds geen water, bij aankomst Marion snelle douche en hans alleen natte voeten toen was het water op.

Woensdag 13februari
Nog steeds geen water in ons hele complex.
Weer vroeg eruit om ook weer van het schitterende uitzicht te genieten op ons balkon met bakkie koffie met snelle stroom.
Om 7.30 ontbijten en om 8.30 met de bus richting de Vinales vallei die op het werelderfgoed lijst staat. Hier een schitterende wandeling gemaakt met een lokale gids genaamd Floyd. Via een lokale tabaksboer hier uitleg over de eerste fase van de sigaar en waar we een sigaartje kregen aangeboden en een bakkie koffie. De route vervolgd door de vallei naar een stop voor een banaan, en een vruchtensap om aan te sterken voor de korte klim naar boven en via een grot verder naar beneden. Weer mooie vergezichten over de vallei. Door naar een stop voor een heerlijke verse pina colada en daar het lang zal ze leven liedje ingestudeerd met z’n allen in het Spaans voor Barbara die bij deze trip niet aanwezig was. De trip was al uitgelopen dus door naar het dorp voor een snelle lunch. Rond 13.30 met de bus terug naar hotel want ze waren hans en Marcel vergeten, verder naar de rotsschildering Mural de la Prehestoria. voor een snelle foto stop. Hierna weer verder naar Cuevas de los Indios. Na een paar honderd meter lopen komen we aan bij de ondergrondse rivier, die deel uitmaakt van een Groot netwerk van ondergrondse waterwegen in Vinales. Dit netwerk zorg voor de vruchtbare grond. Met een bootje hebben we een stukje gevaren over de ondergrondse rivier. Hierna met de bus terug naar hotel en helaas nog steeds geen water op de kamer, even bij zwembad gezeten en wat gedronken waar Marion toch even een duik heeft genomen in het zwembad. We kregen het aanbod om bij reisgenoten op de kamer te douchen die wel water hadden en daar hebben we gretig gebruik van gemaakt. We voelde ons na 2 dagen niet douchen als herboren.om 19 uur verzamelen om te gaan eten bij paladar restaurant la cabana. Een familie restaurantje wat in privé bezit is. Onderweg in bus gezongen in het Spaans voor de jarige Barbara die 40 jaar werd. Cadeau overhandigd en Barbara genoot want ze wist niet dat het gezelschap op de hoogt was. In het restaurantje heerlijk gegeten en na afloop kwam de taart met kaarsjes en wederom gezongen met de lokale jongens die daar ook enkele nummers voor ons speelde. Om 22.30 terug in hotel waar Barbara nog een rondje weggaf. Om 23.30 naar bed.

Valentijnskaart 14 februari.
06:30 uur de wekker, mooie regenboog gezien met als vervolg bakken water uit de hemel.
Op het programma stond voor Marion en Helmie een uurtje paardrijden met Claudia, vanwege de regen hebben we hier echter vanaf gezien. Glibberige paden. Ontbijtje genuttigd en hierna toch een klein stukje van de omgeving verkend te voet. Trudie was niet van de partij, zij trok zich even terug, er zat veel druk op de ketel.
Stukje gewandeld, waarbij we een cowboy tegenkwamen die ons in het Spaans een heel verhaal vertelde. We maakten eruit op dat we niet verder mochten wandelen op onze sandalen, dat was gevaarlijk. Hij adviseerde ons om regen laarzen aan te doen, deze hadden we echter net niet in onze koffer gestopt.
Klein stukje gewandeld, toen toch maar het terras opgezocht voor een drankje en snelle lunch. Sandwich.
Om 12:00 uur koffers bij de bus, Trudie weer van de partij en helemaal opgelucht, haar behoefte was ze kwijt. Nog niet verteld, maar nog steeds geen water in ons hotel, dus emmertje water gehaald uit het zwembad om het toilet door te spoelen.
Om 13:00 uur met de bus vertrokken voor het vervolg van onze reis, naar San Diego de los Banos.
Tussenstop gemaakt in Pinar del Rio, enkele van de groep hebben een sigarenfabriek bezocht, en wij hebben het stadje doorgelopen zo'n 45 minuten, en geëindigd in een koffiehuis voor een drankje.
Hierna doorgereisd naar San Diego de los Banos.
Aangekomen bij het hotel werd ons medegedeeld dat er in de avond een feest plaats zou vinden betreffende Valentijn, een happening die hier groots wordt gevierd.
In ons hotel hebben we meteen een eigen buurt gecreëerd, stoeltjes en tafeltjes op de galerij gezet en onze Amsterdamse volksbuurt was snel opgezet.
'S avonds met de groep gezamenlijk gegeten in ons hotel, onder het genot van een muzikale band. Uiteindelijk stond menigeen op de vloer, en hebben we zelfs een soort van polonaise gedaan onder geweldige muziek.
Aansluitend naar het zwembad voor een vervolg, Valentijns avond.
Hier gewoon disco, met een vreselijke discjockey. Wat een stem had die man, alle muziek werd door zijn gebabbel verziekt.
Het feest voor met name dorpelingen en hotelgasten duurde tot 1:15 uur i de nacht. Eindelijk rust.
Vrijdag 15 februari.
06:30 uur op, ontbijtje genuttigd en om 09:00 uur vertrokken met de bus op weg naar Las Terrazas. Onderweg gestopt en onze bus aangevuld met een aantal patiënten. Een collega buschauffeur had een heftig ongeluk gehad, wat net gebeurt was toen wij voorbij kwamen. Zag er ernstig uit.
Las Terrazas ligt midden in een bosrijkgebied en is een boisfeerreservaat. Dit gebied is door Unesco beschermd. Door buitensporige landkap was het landschap in de jaren 70 kaal, om deze houtkap tegen te gaan startte de overheid een herbebossingsprogramma. Hierdoor kregen de lokale boeren een nieuwe inkomstenbron en is de illegale kap stil komen te liggen. Zo'n 16 miljoen bomen.
Wij arriveerden om 10:30 uur, en hebben eerst de patiënten bij het ziekenhuis afgezet. Zelf kregen we de gelegenheid om het reservaat te verkennen en kennis te maken met de bewoners. Rondje gelopen, maar uiteindelijk ook moeten schuilen voor heftige regenbuien.
Heerlijke lunch genoten bij een biologisch vegetarisch restaurant. Om 13:30 uur met de lokale gids aan een wandeling begonnen door het bosrijke gebied. Tocht gemaakt van 2 uur, en veel gehoord over de medicinale planten, zo nu en dan ook enkele vogels gespot en gezien dat iemand zelf de houtskool maakt.
Hierna de bus in en aan de terugreis begonnen.
Gestopt in het dorp San Diego de los Banjos voor een bezoek aan de plaatselijke sigarenboer, genaamd Pedro. Heerlijke enthousiaste man, wiens vrouw, kleindochter en zoon ook allen kennis kwamen maken. Gezellige familie waar Trudie en Hans weer in onderhandeling gingen voor een aantal sigaren. Trudie door het dolle heen, kuste de sigarenboer zelfs op zijn voorhoofd. Zijn dag kon niet meer stuk. Natuurlijk werden we ook uitgenodigd bij de buren, een paladar, om daar een maaltijd te nuttigen. Na een korte stop op het gemeenschapsplein, aan tafel gegaan bij de paladar. Natuurlijk familie van Pedro de sigarenboer.
Heerlijke maaltijd genuttigd samen met Richard en Annemiek (groepsgenoten) een mooie avond beleefd. Na afscheid te hebben genomen van de familie terug gelopen naar het hotel. Op ons eigen Amsterdams terras nog een drankje genomen en toen heerlijk naar ons bedje toe.
Zaterdag 16 februari
Ontbijtje en om 9uur vertrokken voor een lange reisdag richting guama.
Koffieshop langs de weg aan het water en reis voortgezet via Havana voor een lunch stop bij een soort van dierentuin. Onderweg nog een stop bij een fruitkraam om heerlijk vers fruit in te slaan. Hierna door naar guama. Dit ligt midden in het moerasgebied van Zapatero. Met boot naar plaats van bestemming guama. Het was ontzettend koud. Schitterende locatie met rietjes huisjes op palen in het water. Maar helaas het weer was omgeslagen en het regende ondertussen. Via bruggetjes en paadjes naar de bar waar na een tijdje de stroom het ook begaf. Gezellig en om 18.30 naar het restaurant om krokodil te gaan eten. Althans voor de meeste. Helmie hield het netjes bij gamba's. Na de nodige drankjes zeker bij hans om 21.30 terug naar onze logde. De Cuba libris werden hier ruim met rum geschonken je keek zo door het glas heen. Cola was bijna niet te bekennen.
Hans sliep snel. Ondertussen wederom ff stroom uitgevallen maar ook bij ons ging het licht uit.

Zondag 17 februari.

5.45 eruit.om 6.30 werden met een roeibootje opgehaald om van een mooie zonsopgang te genieten en de vroege vogels. Prachtig en wat een rust. Om 8uur werden we weer gedropt bij het restaurant voor een ontbijtje. Spullen pakken en helaas deze mooie plek weer verlaten. Om 9 uur met boot terug naar schiereiland Zapata. Onze bootsman maakte nog een extra ommetje om vele visarenden te spotten. Ook kregen de vrouwen een bloem en de mannen een sigaar.
Hierna bus in en op naar een mooie snorkelplaats in de varkensbaai. Trudie ging lekker zonnebaden wij snorkelen. Hier geweest tot 12.15. Mooie onderwaterwereld met veel soorten kleuren en maten vis.
Hierna een stop bij Plaza giron hier het musea de la interventionist bezichtigt waar de invasie van de varkensbaai verbeeldt word. In dit dorp lunch genuttigd en door naar Cienfuegos deze stad is in 2005 door Unesco uitgeroepen tot wereldcultuur erfgoed.
18uur bij all in hotel Ancon een groot complex 15 km buiten Trinidad. Douchen en in de grote eetzaal aan het buffet. Ongezellig sfeertje, maar ja het is ff niet anders. Hans na het eten naar bed. Wij nog afzakkertje genomen bij theater bar bij zwembad.

Maandag 18 februari.
Bus 9 uur richting Trinidad eerst langs pottenbakker. Verder naar uitzichtpunt Trinidad. Hierna naar dorp Trinidad. Rondleiding van nurys. En rond 12 uur werden we losgelaten.
Wij tot 14 uur in Trinidad geweest hierna met eigen bus terug naar hotel voor middag aan het strand. Na nachten slecht slapen ivm hoesten ff rusten.
Savonds bij hotel in internationaal restaurant gegeten. Niet in de vreetschuur.
Op tijd naar ons korfje hans nog ff naar de bar.

Dinsdag 19februari
8.30 vertrek naar natuurreservaat topes de collaties. Hier mooie wandeling gemaakt naar waterval. Onderweg bij boerderijtje thee gedronken bij waterval gezwommen in grot met vleermuizen. Wandeling terug naar bus. Onderweg mooie vogels gespot.
Verder met bus naar. Santa Clara de stad van Che. In het kolossale grafmonument is een museum van Che en memoriam. Laat in de middag aangekomen in remedios.
S, avonds in dorp gegeten met Roel en Ria. Terug in hotel een optreden van zang en dans.

Woensdag 20 februari
Een lange busdag.
Pas om 9.30 vertrokken. Eerst nog even door stadje plein gelopen.
Om 15.30 aangekomen in camaguey. Hier werden we in dorp gedropt om met een bicitaxi ofwel fietstaxi’s de stad te verkennen. Hans en hans gingen niet mee en hebben achteraf 40minuten in de bus zitten wachten voor dat ze vertrokken naar hotel. Wij mooie rondrit gehad en uitleg over de stad camaguey. Mooie pleinen en straatjes die in een wirwar aangelegd zijn om vroeger invallen van piraten te bemoeilijken. Terug in hotel hans en hans aan de bar. Klaaguurtje gehad met Marcel en hans en s, avonds met club gaan eten in het dorp. Specialiteit van huis: rundvlees. 's Avonds jazz optreden in het hotel. Hierna nog salsa les van ober.

Donderdag 21 februari
9uur vertrokken voor reisdag.
11.20 stop voor bakkie.
13 uur stop in Bahama's voor lunch en rondwandeling door stad.
Schooljeugd op plein. Herman deelde ballonnen uit. Juf had ff geen contact meer.
Hierna naar hotel siërra maestra. Nog enkele uurtjes aan zwembad en om 19 uur met bus naar paladar om te eten. Heerlijk buiten op kerkplein en familie kerkuil op de toren..
Met paardenkoetsen terug naar hotel waar we nog met Patrick hans Marcel Claudia wat hebben gedronken. 24 uur naar bed.

Vrijdag 22 februari
6 uur eruit 7 uur ontbijt.7.30uur vertrokken naar commandancia de la Plata. Een wandeltocht in een schitterend berggebied naar de plek boven op de berg waar Fidel en Che zich voorbereide op de revolutie. Eerste stuk met jeep naar boven. Terug in dorp ff met de voetjes in de rivier waar visjes aan je voeten knabbelden. Heerlijk plekje met biertje. Om 17.30terug in hotel en om 19 uur vertrokken met bus naar dorp om in een paladar te eten. Hans kreeft en garnalen. Om 22.30 terug met paardenkoetsen nog afzakkertje in hotel en naar bed.

Zaterdag 23 februari.
Om 9uur vertrokken richting Santiago de Cuba.
Onderweg een stop in el cobre waar een prachtige kerk staat aan de voet van siërra maestra. Hier een kaarsje aangestoken.
Verder naar Santiago voor lunch om de hoek van hotel. Na lunch naar hotel gelopen want chauffeur en Nurys waren er nog niet. Inchecken en wachten op koffers, wij toch wel zin in een frisse duik. Even later toch gearriveerd en aan zwembad gelegen.
S avonds met hans Marcel Patrick gegeten bij paladar salon tropical. Heerlijke plek op dakterras met uitzicht over Santiago. Allen heerlijk gegeten, totdat er jonge Cubaanse grietjes met oude vieze mannetjes kwamen eten. Wij snel afrekenen en terug naar hotel. Nog 1 drankje en later nog 1 op veranda voor hotelkamer.
Vandaag Herman ziekenhuis geweest met Claudia. Waarschijnlijk virus.

Zondag 24februari
6.15eruit voor ontbijt, aansluitend stadstour Santiago de Cuba.
Begonnen met een rit door een voormalige chique wijk, gevolgd doorbezoek aan pleintje. Hierna op weg naar de boerderij waar Fidel Castro's zijn onderkomen had voor aanvang revolutie. In de waterput werden de wapens bewaard. Indrukwekkend om terug te gaan naar het verleden. Nurys vertelde e.e.a op een emotionele wijze.
Begraafplaats bezocht, opvallend hoeveel de orkaan Sandy aangericht heeft. Vele grafmonumenten waren stuk en/of niet gerestaureerd.
Wisseling van de wacht meegemaakt, welke ieder half uur plaatsvindt bij het grafmonument van José Martin.
Stop gehouden bij een gezellige rustplaats met swingende Cubaanse muziek. Naast een welkomstdrankje (rum of course), met zijn allen gedanst, en zelfs in polonaisevorm. Cd-tje van deze enthousiaste band gekocht.
Stadstour verder afgemaakt met een bezoek aan het stadscentrum, playa bezocht met vele historische gebouwen.
Drukkend warm in de stad, en wij terug naar het hotel voor onze lunch, sandwich met echte Frietjes. Heerlijk.
De middag doorgebracht aan het zwembad of in de luwte, het bed. Iedereen was loom en moe, maar wat wil je met zo'n 33 graden op de thermometer.
Na een douche, iedereen weer fris om op pad te gaan voor een bezoek aan Fort
Geweldige zonsondergang gezien, voorafgegaan door een ceremonie met een kanonschot. Het groepje van vandaag was klein,8 personen, wat e.e.a. Extra bijzonder maakte.
Op een mooie plek aan zee, met uitzicht op het Ford gegeten, kortom heerlijke avond meegemaakt.
Terug bij het hotel nog enkele Cuba libres genuttigd, in de hoop een goede nachtrust te krijgen

Maandag 25 februari
Om 06:00 uur de wekker, vandaag een lange reisdag voor de boeg. Mooie route langs de zuidkust van Guantánamo. Foto stop voor een plaatje van het Amerikaanse gevangeniscomplex, Guantánamo Bay, er was echter maar een kleinst streepje te zien, erg ver weg.
Koffieshop in Guantánamo, en hier de boom Carolina gezien. Prachtig exemplaar, met fel roze bloemen. Route vervolgd langs de kust en door de bergen, veel mooie vergezichten.
Mooie lunchplek gevonden aan zee, waar we ook een groepsfoto hebben gemaakt. Helaas bleek een lunch niet mogelijk, er waren alleen bananen, en was de zee dermate ruig dat een zwempauze ook niet tot de mogelijkheden behoorde. Dus maar de bus in om onze route te vervolgen via de `Farola` de beroemde weg die in de jaren 60 dwars door de bergen is aangelegd om Baracao met de rest van Cuba te
verbinden

Korte foto stop op uitzichtpunt, waar we werden belaagd door vele verkopers van fruit, chocolade, slakken en plaatselijke puntzak, met mieren zoete honing. Cucurucho genaamd.
Weg vervolgd naar Baracoa, waar we rond 15:30 uur aankwamen bij ons hotel, aan een baai van de Carribische zee, waar Columbus in een ver verleden heeft aangelegd.
Spullen op de kamers gelegd, en daarna op naar het strand(je).
Marion en Helmie een duik genomen in de zee, Hans en Trudie toegekeken vanaf het kleine strand. Hierna boven bij het zwembad onze dag doorgesproken met een drankje.
Om 19:00 uur vertrokken met de bus naar Paladar la Colonial. Trudie voor het eerst in haar leven zwaardvis gegeten, en wij ook. Heerlijke maaltijd gehad.
Na afloop met de fietstaxi terug naar het hotel.
Maximo, de chauffeur van Marion & Hans, bracht hen tot boven aan het hotel, waarna Hans ook getracht heeft even de fietstaxi te besturen. Dat valt niet mee, het sturen was erg zwaar. Je dacht dat je rechtdoor ging, alleen de fiets ging alle kanten op.
In de bar bij het hotel nog een afzakkertje genomen.


Dinsdag 26 februari
Wederom op tijd uit de veren.
Baracoa, ligt in het Oosten van Cuba en is het armste gedeelte.
Er komen weinig toeristen, en dat maakt de omgeving authentiek.
Baracoa is echter wel de plaats waar Columbus voor het eerst voet aan wal zette.
Wij vanochtend vroeg naar een cacaoplantage. We werden vriendelijk ontvangen door een man die ons uitleg gaf over de verschillende bomen die veelal vruchtdragend waren.
Papaya, sinaasappel, cacao, citroen,koffie, peperstruiken, kokos, kortom allerlei soorten bomen met vele vruchten hebben we gezien.
Mooie “natuurlijke” plantage mochten wij aanschouwen, en natuurlijk mocht het proces maken van cacao niet ontbreken.
We werden naar afloopt getrakteerd op warme chocolademelk, (het was inmiddels zo’n 32 graden), en menig chocoladereep of cacao bol werden als souvenir gekocht.
Onze weg vervolgd naar een prachtige lunch plek aan het water. Hier werden we over een aantal roeibootjes verdeeld, en gingen we met onze roeiman de RIO toa rivier op. Wel een bijzondere roeier, hij had 6 vingers aan elke hand, en 6 tenen aan elke voet. Bijzonder om dat te zien.
Na een kort tochtje gestopt bij het einde van de rivier, die ligt aan de Carribische zee. Een klein strookje strand ligt ertussen, maar vaak is er overloop van water door de hoge golfen.
Met onze roeier op pad gegaan via het strand voor een wandeling langs de kustlijn. Onze roeier klom voor ons in een kokosboom, om voor iedereen verse kokos klaar te maken. Natuurlijk wilde hij hiervoor wel een fooitje ontvangen.
Verder gelopen, en genoten van een bijzonder mooie omgeving zo direct langs het strand.
Huisjes, of beter gezegd houten hutjes worden hier nog bewoond door mensen, je leeft werkelijk in de middel of nowhere.
Onderweg worden de handelswaren voor de dag gehaald. Vrouwen die honing maken, amandelen die verkocht worden, en de kinderen uit de omgeving worden natuurlijk weer voorzien van pennen en zeepjes.
Aangekomen bij de rivier is er nog een half uurtje tijd voor het nemen van een duik. Trudie en Marion even het water in.
Inmiddels stond de bus te wachten, die ons terug bracht naar de mooie lunchplek.
De bestelling was in de ochtend gedaan, en jawel, het speenvarken aan spit hing inmiddels al te garen.
Wanneer er voldoende liefhebbers waren, kon er voor de groep een speenvarken aan spit verzorgd worden. Hans en Marion wilde dit wel meemaken, Trudie en Helmie hielden het toch maar bij de garnalen.
Van beiden was het eten lekker, en vooral veel en uitgebreid.
Onder het genot van life muziek, heerlijk getafeld op een mooie plek.
Hierna met de bus terug naar het hotel, en lekker lui aan het zwembad gelegen tot diep in de avond.
De buikjes waren vol genoeg, dus aan eten werd niet gedacht, we besloten onszelf later op een sandwich te trakteren.
We hadden echter een probleem, in ons hotel geen COLA. En zonder cola geen CUBA LIBRE.
Trudie bedacht de oplossing, we vragen de fietstaxi of die cola voor ons wil halen.
Marion en Helmie naar buiten, waar vele fietstaxi´s stonden te wachten voor een ritje naar het dorp.
Ook Maximo weer van de partij. Met toestemming van de chef, mocht Maximo voor ons cola halen uit het dorp.
Hij zou na een uurtje terug zijn.
Wij zaten inmiddels volop te kletsen in onze lakenzakken, zo nu en dan miertjes of muggen, en jawel hoor, de colablikje waren gearriveerd. Ook had Maximo maar 2 flessen sinas meegenomen, want zelfs in het dorp was de cola niet voorradig.
Gezellig deze avond doorgebracht, kaarsjes van Hans en Marcel erbij, Cuba libres en een goede sfeer.
Voldaan gingen wij naar bed.



Woensdag 27 februari

Om 7 uur aan het snelle ontbijt want wij hadden met Claudia, Hans ,Marcel, Barbara en Nanda afgesproken om om 8 uur met Jordy de bootman van de dag ervoor een mooie tocht te gaan maken. Met de gele taxi voor 10 personen naar de rio toa rivier waar Jordy ons al op stond te wachten. Hier ook onze kleding ingeleverd waar ze erg blij mee waren. Via een mooie tocht over het water naar het vaste land, waar we te voet verder gingen door het mooie landschap. Via privé terrein waar vele varkens met vele speelse biggetjes, koeien, en kippen liepen en de vogels floten volop. De biggetjes waren net kleine kinderen toen zij ons aan zagen komen lopen rende ze vol enthousiasme op ons af, om aangehaald te worden of voor eten. Eentje ging zelf languit liggen om gekroeld te worden door Hans. Dit deed ons aan onze doesjes denken. Heerlijk om te zien hoe het vee daar leeft. Een eindje verder stond er ineens een Cubaan( die ons eerder inhaalde met de fiets) met zijn sieraden en andere souvenirs uitgestald. Hoe snel gaat de tamtam dat er toeristen voorbij komen. Hij heeft goede zaken gedaan en er is goed ingeslagen door ons. Verderop in een hutje op palen stond het fruit, chocolade en koffie voor ons klaar. Heerlijk en dat allemaal voor een vrijwillige gift. Maar hierna was onze gids Jordy verdwenen dus wij zelf de tocht voortgezet. We moesten richting zee dat wisten we. Via mangroven en modderige padden. Nanda stond tot haar knieën in de modder. eindelijk was Jordy er weer en hij riep: O MY GOD. Waarschijnlijk waren we dus niet goed maar uiteindelijk toch op de juiste plaats uitgekomen. Hier kwamen we uit bij een mooie rivier om heerlijk in te zwemmen. Wij deze overgestoken om zo bij zee uit te komen. Wat toch verder was dan we dachten. Maar deze was weer iets te wild voor ons. Dus maar weer terug gezwommen. Ondertussen waren de lokale boys al druk bezig met onze lunch, en werden de verse kokosnoten weer uit de boom gehaald. Er werd een tafel ontworpen van hout en bamboe en palmbladeren, we voelde ons als Robinson. Hans, Marcel en Marion nog met de visser mee geweest om vis te vangen met harpoen maar helaas geen vis te bekennen, dus wij dachten daar gaat onze lunch. Maar Jordy had al vanaf s ’morgens
5 uur zijn best gedaan om onze lunch klaar te maken. En deze kwam om 13 uur aan met het roeibootje.
De lunch was voortreffelijk met allemaal lokale gerechten die heerlijk gekruid waren. Iedereen smulde ervan en als het ff kon ook de varkens en de honden. Echt de varkens liepen je bijna voor de voeten om ook van de kokos te kunnen genieten. Voor de lunch Marion ook nog paard gereden die een eindje verderop stond te grazen. Dit was ook genieten, over het land waar al het vee liep van de eigenaar en door het water. Het was een ontzettend mak paard waar helaas geen zadel op zat. En dat met een korte broek. Maar super was het.
Om 14.30 weer met de bootsmannen terug naar het startpunt waar we nog een Cuba libre genuttigd hebben om deze schitterende ochtend mee af te sluiten. De taxi stond al te wachten die ons terug bracht naar het hotel. Hier een schaduw plekje bij het zwembad op gezocht want iedereen was aardig rood geworden. S ’Avonds om 19 uur met Maximo en collega fietsers naar het centrum om te gaan eten met Marcel en Hans. Wederom heerlijk gegeten deze keer inktvis. Lekker maar veel te veel. Met fietstaxi’s terug naar hotel waar we met z’n vieren nog 1 afzakkertje hebben gedronken en toen met een heerlijk voldaan maar verbrand gevoel naar bed.

Donderdag 28 februari

Er is er 1 jarig hoera hoera.
Hans vierde zijn verjaardag (officieel 29 februari jarig), dus maken we er vandaag maar een feestje van.
Wij vroeg in de ochtend op weg naar Holguin. Aangezien het wegdek zeer slecht is, is de voorspelling dat we de hele dag in de bus zitten om op onze eindbestemming te komen. Afstand valt voor Nederlandse begrippen wel mee, maar het wegdek………
José, onze buschauffeur rijdt fantastisch, we hobbelen en schommelen de hele weg en worden volledig door elkaar geschud. José blijft rustig en weet ons op een goede manier naar Holguin te brengen.
Onderweg een koffiestop gehad, en een snelle lunchstop bij een RAPIDO plek. (benzinestation). De lunch was dermate snel, dat menige bestelling nog bevroren was bij het opdienen. RAPIDO deed zijn naam eer aan.
In de middag onderweg gestopt bij een Cubaanse familie. We werden begroet door een papegaai (Trudie’s vriendin), twee puppy’s en talloze andere dieren, en natuurlijk de familie die uit meerdere generaties bestond. De koffie werd gezet en onderwijl werden wij getrakteerd op vers gemaakte kaas en kokosbollen. Heerlijk.
We arriveerden om 16:00 uur in Holguin.
Kamers werden verdeeld en de afspraak werd gemaakt dat we om 19:00 uur met z’n allen gingen eten, onze laatste gezamenlijke eetafspraak.
Zo gezegd zo gedaan, en wij op weg naar volgens de reisgids het allerbeste restaurant van heel CUBA.
We kwamen binnen in een mooi oud herenhuis, met grote kamers.
Zoals ons Nederlanders bekend, begonnen we met het verbouwen van de ruimte, om toch zoveel mogelijk bij elkaar te kunnen zitten.
Hans werd gefeliciteerd, door luidkeels te zingen. Andere Hans (Utrecht) was gevraagd een gedicht voor te dragen, geschreven door Herman.
Kortom, Hans werd in het zonnetje gezet, en kreeg namens de groep een cadeautje (Che).
Na een heerlijke maaltijd werden onze gids (Nouris), en onze beide chauffeurs (José), en natuurlijk Claudia toegesproken door Richard.
Namens de groep werden de fooien uitgereikt, en werden de begeleiders bedankt onder luid applaus.
Een avond in het teken van feest en afscheid van elkaar, met als toetje een taart voor Hans met hierop een echte kaars.
Na afloop van het etentje terug bij het hotel nog een drankje genuttigd met José, José, Nouris en ons viertjes. Leuke afsluiting van de dag.

Vrijdag 01 maart.
Vandaag staat in het teken van vertrek terug naar Nederland.
Om 09:30 uur vertrekken naar de luchthaven, waar ons vliegtuig om 12:30 uur zal gaan vertrekken.
We werden naar de luchthaven gebracht door onze chauffeurs en reisleiders, dus er werd weer volop gekust en afscheid genomen.
Onze vlucht zal van Cuba via Mexico gaan, Cancun, waar we een tussenstop hebben van ongeveer 1 uur.
Aangezien er een ander vliegtuig gepland stond voor onze vlucht met meer zitplaatsen, was er sprake van een overboeking, en was niet iedereen even enthousiast in het vliegtuig. Er werd behoorlijk wat gemopperd.
Wij, Marion & Hans, Trudie & Helmie konden alvast wennen aan het afscheid, Marion en Hans zaten op rij 28, en Trudie en Helmie op rij 4.
De vlucht vloog voorbij, we hebben onze ogen kunnen sluiten, en in ieder geval kunnen rusten tijdens de terugreis.
Om 09:00 uur geland op Schiphol. We werden in de gate al begroet door de drugshonden, ook wel bijzonder.
Tijdje gewacht op de koffers en rugzakken, en toen op naar de koffie, een Nederlands bruin broodje, en uiteindelijk de trein genomen naar Boxmeer.
In Boxmeer op het station stonden Jhaysa, Shiva, Aybo ons op te wachten, samen met Truus, Wilma en Noud. Heerlijk om iedereen weer te zien.
Onze hondjes erg enthousiast en blij.
Als afsluiting in ’t Leker koffie gedronken, en de vernieuwde woonkamer bewonderd. Heerlijk wat een thuiskomst.

Dinsdag 05 maart ’13
Inmiddels met beide beentjes op de Nederlandse bodem, kunnen wij zeggen dat we een geweldige reis hebben gehad.
Cuba is een bijzonder land, Communistisch, met voordelen, maar zeker ook nadelen.
Elke Cubaan kan gebruik maken van gratis onderwijs, en heeft recht op gezondheidszorg.
De staat bepaalt veel voor de inwoners, er is weinig vrijheid, en behoorlijk gedeelte van de inkomsten moeten worden afgestaan aan de staat.
Er wordt gecensureerd, het is natuurlijk ook niet voor niets dat wij slechts 1 keer in de hele vakantie gebruik hebben kunnen maken van internet.
Bijzonder land, maar wij o zo blij dat we het land nu gezien hebben.
Wij verwachten dat er behoorlijke ontwikkelingen zullen komen de komende periode, waardoor Cuba zeker zal veranderen.

Nog effe over ons reisgezelschap, onze groep bestond uit 24 personen.
Erg groot gezelschap, met veel meningen en ideeën. Vrij snel werden de fooien niet meer betaald uit de fooienpot, omdat niet iedereen zich kon vinden in het fooiensysteem.
Met sommige mensen uit de groep is er goed contact, en dit zal ook blijven bestaan. Andere mensen kozen hun eigen weg, prima toch.
Vele mensen uit de groep hadden enorm veel reiservaring, en veel gezien van de wereld. Wij zijn in ieder geval extra enthousiast geraakt door al deze verhalen, en kunnen de komende jaren vooruit met plannen en dromen over diverse reisbestemmingen.
Maar nu eerst de realiteit, voor menigeen morgen weer beginnen met werken, en nog steeds wennen aan de Nederlandse temperatuur.

Groetjes en veel liefs
Marion, Hans, Trudie en Helmie.