Mandalay

Vanochtend op tijd het bedje uit, na een goede nachtrust. We starten met een ontbijtje in ons hotel, wat overheerlijk smaakt.
Om 09.00 uur staat Vin ons op te wachten voor een dag touren rondom Mandalay.
We starten met het bezichtigen van een grote houtsnijwerkplaats, mannen in de weer met bijtels, vijlen om de meest mooie kunstwerken te maken. Naar wat we horen werken hier echt de beste specialisten op teakhout gebied. Mannen Verdienen rond de € 7.50 per dag, en de vrouwen die hier werken krijgen € 5,25 per dag. Voor ons niet gewoon, maar in Myanmar verdienen de vrouwen niet gelijk aan de mannen.
Hierna doorgereden naar Maha gandayong monastery in Amarapura, een verblijf waar momenteel 1000 monniken verblijven. Zij wonen in meerdere gebouwen verspreid over een dorp. Elke ochtend om 03.00 uur gaat hun wekkertje, en starten ze om 4.00 uur met het ontbijt.
Rond 10.30 uur volgt er wederom een maaltijd, en daar blijft het bij.
De monniken eten slechts 2x per dag. Binnen deze gemeenschap vullen zij de dagen veelal met mediteren en het ophalen van donaties.
Op het moment als wij arriveren, worden de monniken geacht zich te verzamelen voor hun gezamenlijke maaltijd. Zij stellen zich op in een tweetal rijen, die door meerder toeristen veelvuldig vastgelegd worden op de foto's. Bijzonder gezicht.
Bij aanvang van de maaltijd zijn we nog even het dorpje rondgelopen, bijzonder.
Na deze stop een kort bezoekje gebracht aan een weverij waar men met zijden werkt. Mandalay staat bekend om meerdere bijzondere handwerk ambachten. Blijft mooi om te zien.
Toen op naar de koffie, we belanden op een rustige plek, waar we ons kopje koffie en voor sommigen een juice.
Onze dagtrip vervolgd naar een meer, we stapte in een bootje wat ons naar Inwa bracht. De voormalig Birmeze hoofdstad, in 1938 verwoestte een aardbeving deze stad, waarna de toenmalige koning zijn verblijven verplaatste.
We gaan met paard en wagen over enorme modderige wegen , en al hobbelend komen we aan bij de Yedanasinipagode.. Deze pagode blinkt niet maar is opgebouwd uit stenen. Mooi om te zien.
De wagen weer in geklommen vertrokken we naar de Bagayar Monastery, beroemd om zijn massief teak houten bouw. In dit gebouw zagen we hoe jonge kinderen nog les kregen van de monniken.
Hierna via een mooi landschap verder gehobbeld naar de Maha aungmye bonzan kyaung, hier woonde een voormalig koning.
Mooi stenen gebouw. Karakteristiek, oud, maar ogenschijnlijk nog in goede staat.
Wederom het paardje laten werken, wij worden teruggebracht via een mooie natuurlijke omgeving naar de boot.
Het gehobbel heeft ons allen een goede bilmassage opgeleverd, de paardjes echt hard gewerkt, gelukkig zagen ze er goed uit.
Met het bootje weer terug naar de overkant en met de bus richting onze lunchtstop. We reden via de oude Inwa brug.
Wij hebben besloten niet volgens de monniken te leven, 2 maaltijden per dag is echt te weinig. Wij eten gewoon 3 maaltijden per dag, waarvan zeker 2 keer warm. Ook hier lekker gegeten.
Na de lunch via de nieuwe Inwa brug (ayeyarwady brug) gereden naar de Sagaing heuvel, van waaruit we een prachtig uitzicht hadden over de stad Mandalay, en ook over de tempels en vele pagodes die over het landschap verspreid staan.
Alvorens van dit uitzicht te genieten, lopen we in de Sun-U-Punnya-Shin pagode, de meest opvallende tempel op de Sagiang heuvel. Hier rond gewandeld en van het mooie uitzicht genoten.
Hierna met de bus naar de U bein brug gereden. Deze imposante teakhouten brug, de langste ter wereld is 1,1 kilometer lang. In het droge seizoen ligt hij minstens 6 meter boven de waterlijn, en in de moesson periode is de brug ondergedompeld.
Hier werden we geconfronteerd met vele, vele toeristen. Er is een hele toeristische kermis gebouwd, rondom deze brug.
Trudie en Hans konden dit toeristische spektakel niet echt waarderen, zij zochten samen een terrasje op.
Marion en Helmie toch wel erg benieuwd naar de zonsondergang bij deze brug, hielden het vol en hebben menig mooi plaatje geschoten. Het was een mooie plek om de zon te zien ondergaan, die we later aan Hans en Trudie hebben laten zien via ons fototoestel.
Na deze enerverende speciale dag, zijn wij door Vin en Tom afgezet bij ons hotel. Na een drankje en een Turkse douche een restaurantje opgezocht op aanraden van de gids.
Het eten moesten we zelf aanwijzen, en werd ons gebracht. Wat niemand ons vertelde, was dat alle etenswaren koud geleverd werden.
We hebben goed gegeten, echter dit adres is voor ons nuchtere Hollanders geen terugkomertje. Diner moet minimaal warme aspecten hebben.
Nu nog een laatste drankje en morgen weer een nieuwe warme zonnige dag. Xxx