Vrijdag de 13e, Mingun

Op tijd de wekker gezet, want na het ontbijt werden we om 09.00 uur opgehaald door Win en Tom om naar de Flotilla te gaan. Een prachtige boot die wij samen met 2 Spaanse gasten voor ons alleen zullen hebben voor de vaart naar Mingun. We maken kennis met de 9 bemanningsleden, die voor ons de tocht zullen verzorgen.
Het is een mooie, grote, luxe boot, met rieten ligbedden, rieten stoelen, een machtig groot dek, allemaal voor onszelf. En jeetje wat een weer, de zon straalt ons tegemoet.
De vaartocht naar Mingun duurt iets meer dan een uur en bedraagt zo'n 11 kilometer.
Het voelt goed, geweldige tocht over water, we kijken onze ogen uit en genieten van de geweldige omgeving.
We leggen aan in Mingun en lopen te voet verder om aan de ingang van de stupa de resten van de Chinthes te bekijken, enorme rotsblokken, die volgens de gids de eye of the tiger voorstelde. Wij vonden de enorme blokken lijken op olifanten maar daarom niet getreurd.
Hierna bekijken we het veel vereerde Boedha beeld gelegen in de stupa, en maken een behoorlijke klim op de Pahtodawgyy. Een aardbeving in 2012 beschadigde deze stupa, desalniettemin een magnifiek uitzicht over Mingun.
Na de afdaling verder gewandeld en de stupa klok bezichtigd, de grootste bronzen bel van de wereld, waar de Birmezen erg trots op zijn.
Na deze bezichtigin verder gewandeld naar de Hsinbyune pagode, een bijzondere witte pagode, authentiek , groot en speciaal om te zien.
Wij genieten volop, en menig foto wordt geschoten, van deze pagode met 7 terrassen. Deze symboliseren de 7 gebergten rond de heilige plek.
Hierna weer terug naar de boot gewandeld. Onderweg vele kraampjes met souveniers, plaatselijke bevolking die spullen aan de toeristen willen slijten.
Bij de boot terug aangekomen, krijgen wij een lunch voorgeschoteld, heerlijk boven op het dek nog steeds met stralend weer. De lunch bestaat uit heerlijke gerechten, wij kijken onze ogen uit. Daarnaast blijven alle gerechten onze smaak verrassen. Overheerlijk gegeten op een sfeervolle, unieke plek.
Terwijl wij eten, is de boot rustig terug gevaren, en na het toetje zijn wij bijna terug op de plek van vertrek.
Geweldige ervaring, die wij iedereen aan willen raden.
Terug aan wal nemen Win en Tom ons mee naar de Mahamuni tempel. Een van de meest belangrijke religieuze gebouwen van Birma. De Shwedagon pagode is de belangrijkste.
In deze pagode zien we hoe mensen Boedha vereren, zij offeren stukjes bladgoud, welke op de Boedha worden geplakt. De vrouwen mogen het binnenste heiligdom niet betreden, dit is alleen weggelegd voor de mannen onder ons.
Zeer bijzondere plek, waar opnieuw duidelijk wordt hoe deze overtuiging hier vereerd en beleefd word.
Daarna zijn we gaan kijken bij een plek waarop de traditionele manier bladgouden papier gemaakt wordt.
Jeminee, wat een job. Deze heren moeten hard werken om een stukje bladgoud te kunnen maken.
Ook zien we hier kinderen aan het werk. Dit is na de bezichtiging onderweg in de auto onderwerp van het gesprek.Ja, er is hier in Birma sprake van kinderarbeid, dit wordt bevestigd. Wanneer de ouders onvoldoende geld hebben om het gezin te kunnen onderhouden, voelen zij zich genoodzaakt om hun kinderen uit werken te sturen. Van de overheid hoeven zij immers niets te verwachten, zelfs naar school gaan kost alleen maar geld. Triest, maar helaas niet minder waar.
Hierna naar het Royal Palace gereden, deze is omringd door een 2 kilometer lange muur aan blijde zijde, en een 64 meter brede gracht.
Het terrein wordt nu beheerd en op sommige plekken bewoond door de militairen, en doet dienst als een legerplaats.
Veel pracht en praal, het paleis is inmiddels herbouwd., omdat het in de tweede wereldoorlog werd gebombardeerd. Het enige origineel is de wachttoren. De bevolking had de wens om het in originele staat van teakhout te herbouwen, de regering heeft het van beton gemaakt, en beschilderd met goudkleurige verf.
Opvallend vinden wij in heel Myanmar dat er van dit soort complexen bestaan, worden herbouwd,maar uiteindelijk niet in gebruikt worden. Er is zoveel armoede onder de bevolking, dat wij een en ander niet altijd kunnen rijmen. In dit paleis zouden zovele gezinnen kunnen worden ondergebracht, er is meer dan voldoende grond om groenten te verbouwen, kortom een heel dorp zou zich hier kunnen vestigen. Te bizar voor woorden.
Ook dit wordt beaamd, echter de regering beslist in deze niet voor het volk, enkel in eigen voordeel.
Daarna doorgereden naar Shwenandaw klooster, een privé vertrek van koning Mindon, en de plek waar hij uiteindelijk gestorven is.
Betreft een authentiek teakhouten paleis, met vele mooie houtsnijwerken.
Na deze stop naar de Mandalay heuvel gereden voor de zonsondergang. Om hier optimaal van te kunnen genieten moeten we eerst de Sataungpyei tempel betreden, een nieuw gebouwde tempel, die wij vooral zien als een en al kitsch.
Maar het uitzicht en de zonsondergang is hier mooi om te zien, met een prachtige kijk over Mandalay. Natuurlijk ook hier weer volop mede toeristen, een bekende trekpleister.
Vandaag voor het eerst Nederlandse toeristen gezien, een groep van Djoser is ook in Mandalay.
Na de zonsondergang met Win en Tom een terrasje opgezocht, geklets en wat gedronken. Leuke ervaring.
Hierna terug naar het hotel, het was een enerverende, vermoeiende dag, waar wij volop van hebben genoten.
Met als toetje, een heerlijke Birmeze hamburger op ons eigen terras bij het hotel.xxx