Ballonvaart Bagan,Mount Popa

Woensdag 18 november
Na een korte nacht, blaffende honden, prekende monnik, en voor één speciaal iemand waarschijnlijk een spannend vooruitzicht, gaat om 04.15 uur de wekker af.
Het is de dag van de ballonvaart, dus wij allen snel uit de veren. We worden om 05.15 uur opgehaald door het bedrijf van de luchtballonnen. Beloofd een spannende dag te worden.
Aangekomen op het terrein waar alle ballonnen liggen, krijgen we te horen dat wij met 16 personen in een mand gaan, onze ballonvaarder heet Rafaël. We krijgen eerst instructies betreffende veiligheid en gaan daarna de lucht in. Ja ook Trudie is paraat, zonder enige twijfel stapt zij ook het mandje in.
Boven Bagan is het erg mooi, de zon komt op en vele tempels en dorpjes zien wij verschijnen vanuit de lucht. Samen met ons varen er nog 20 ballonnen, wat ook de lucht een bijzonder schouwspel maakt.
Bijna niet te beschrijven hoe mooi wij dit alles vinden, echt iets wat jezelf mee moet maken. Magnifiek.
De landing verloopt rustig, en voor 08.00 uur in de morgen hebben wij onze champagnetoast al uitgevoerd, yes, allemaal een certificaat behaald. We krijgen een ontbijtje aangeboden. Iedereen nog steeds onder de indruk.
Hierna naar het hotel, snel een kopje koffie, de gids is om 09.30 uur weer paraat om ons richting Mount Popa (bloemenberg) te brengen.
Onderweg stoppen we op een plek waar ze palmriet verbouwen en meerder producten aan ons laten zien.
De tocht naar Mount Popa voert ons hoog de bergen in, via een bochtige, zeer hobbelige weg. Mount Popa is de stad van de geesten (Nats).
Boven aangekomen moeten we nog meer dan 720 trappen beklimmen om van een mooi uitzicht te kunnen genieten op 1508 meter hoogte. Een uitzicht wat ook mede bepaald wordt door de vele, vele aapjes die hier rondlopen.
Mooi uitzicht, de tempels boven op de diverse plateaus een en al kermis voor ons gevoel, veel lampjes flikkeren, veel nep gouden beelden, maar het biedt een geweldig uitzicht.
Terug beneden gaat er een aap met de schoen van Marion vandoor, gelukkig laat hij deze net op tijd vallen, zodat ze niets hoeft aan te geven bij de verzekering.
Op naar de lunch, prima plek, prima eten.
Op de terugweg doen we een klein dorpje aan, we hebben onze gids gevraagd of het mogelijk is een schooltje te bezoeken om hier Nederlandse ballonnen, pennen en schriftjes af te geven.
We komen op een plek waar een palmen schooltje staat met gaten in het dak en de muren, daarom verblijven de kinderen tijdelijk in de monarchie aan de overkant. Er moet een nieuwe school gebouwd worden.
Als ze ons in het vizier krijgen, worden de kinderen uitbundig en blij, ze zijn letterlijk in verwachting wat komen gaat. We zien een klasje vol met kinderen van verschillende leeftijden, jongens en meisjes. Rustige, drukke en ook schoffies, alles loopt door elkaar.
We geven de ballonnen en pennen, en hierop zijn ze niet meer te houden. Dit is ook genieten, heerlijk deze kinderen, met zo weinig zijn zij de koning te rijk.
We maken foto's, waarop stralende schoffies te zien zijn, wat zien ze eruit, het likes alsof sommige dagenlang al dezelfde kleding dragen. Desalniettemin wij en de kinderen vermaken ons kostelijk.
Op de terugweg naar de bus loopt het hele dorp uit, alle ouders met kinderen komen een ballon halen. We zien de kinderen hier nog met een ouden fietsvelg spelen, en iemand die zich vermaakt met een leeg rolletje wc papier aan een touwtje. Deze kinderen hebben niets, maar ogenschijnlijk ook weinig nodig om zich te vermaken.
Onze spullen zijn goed terecht gekomen.
Op de terugweg naar het hotel, de zonsondergang voor vanavond die op het programma stond word door ons geschrapt, wij zijn al uren wakker.
Hier ook afscheid genomen van onze chauffeur en Zen onze geweldige goede gids die ons veel informatie heeft gegeven over Bagan het was een gezellige, vrolijke jongeman
We brengen de avond door bij het hotel met een drankje, een hapje eten en natuurlijk met ons waar ben jij verhaal.
Liefs