Titicacameer

27 september.
Wederom vroeg uit de veren, na ons ontbijt om
8.45 met Henry ( gids) naar hotel gelopen van Moniek Paul.
9 uur vertrokken op naar het Titicacameer. Met de taxibus naar het plaatsje San Pedro, waar de Llachon gemeenschap is gevestigd. Bij casa de eustaquo een plas stop voordat we het bootje opgaan met een vrouwelijke kapitein.. Na ongeveer 40 minuten aangekomen bij Uros Titino eilanden. Dit zijn kleine "drijvende" eilandjes gemaakt van riet.we worden welkom geheten door enkele vrouwen en kinderen van het eiland. We krijgen een demonstratie van de leider hoe ze deze eilanden maken, hierna mogen we het eilandje verkennen, er staan ongeveer 9 huisjes van riet op waar een hele familie woont. Nog een tochtje van een kwartiertje gemaakt met een traditionele rieten boot. Na souveniertjes te hebben gekocht terug met de boot naar SAN Pedro waar een heerlijke lunch voor ons klaarstaat. Na de lunch wederom een verkleed partijtje waar ook de heren aan mee doen. We worden gestoken in traditionele kleding van de Llachon gemeenschap. Heerlijk mooi plekje met uitzicht over het meer. Hierna door naar onze homestay van Walther en Mariela waar we 1 nacht verblijven. Net onderweg komt Trudie erachter dat ze haar souvenir niet heeft. Stop de bus. Henry terug, Trudie terug maar niks gevonden, Trudie vind dit niet zo'n probleem, ze heeft de gemeenschap gesponsord en daar gaat het haar om. Weg souvenier.
Omstreeks 16 uur komen we aan bij Walther en Mariela, Zoontje Inti en 5 honden waarvan 2 pups en Prachtige plek met een schitterend uitzicht over het Titicacameer. Een droomverblijf, iedereen zal nu jaloers op ons worden.
Een mooi huis op een berg, met uitzicht over het meer en op de achtergrond meerdere bergen, zelfs met sneeuw bedekt.
Mariela en Inti heten ons welkom en we verkennen de omgeving. Kamers worden verdeeld en om de gids een slaapplekje te gunnen besluiten wij om met vieren op 1 kamer te gaan liggen. planning is om nog een kleine trekking te maken, maar onder het genot van een cappuccino , en cocathee gaat Henry vol overgave vertellen over het verleden en heden van Peru, met name de omgeving van Puno en de Inca tijd.
We genieten met z'n zessen van de verhalen van vroeger. Henry weet er veel over te zeggen. Hierna komen we erachter dat het te laat wordt voor de trekking, want de zon gaat al bijna onder. In het "restaurant" (huiskamer) met mooi uitzicht blijven we onder het genot van een biertje nakletsen en wachten op het diner. Om 19.15 gaan we aan tafel met de hele familie. Wederom overheerlijke lokale gerechten. Buiten staat een gure wind maar met een volle sterrenhemel . Ook zien we de Melkweg. Om 20.30 richting onze kamers om ff een warme douche te nemen want het is toch wel behoorlijk fris hier in de avonduren. Helaas Helmie stond als eerste onder de douche en had koud water. Maar wij wisten dat je 3 minuten moest wachten voordat het warme water uit de tank in de douche was. Hierna snel onder de wol na wederom een mooie dag.
Liefs van de Peruaantjes