Ollantaytambo
Door: Peruaantjes
Blijf op de hoogte en volg Helmie, Trudie, Hans, Marion
02 Oktober 2016 | Peru, Ollantaytambo
02 oktober
Vandaag een vrije dag in Ollantaytambo, we besluiten toch vroeg op te staan en ons eigen plan te trekken. We willen de ruïnes gaan bekijken aan de andere kant van de officiële ruïne. Om 06.45 uur aan het ontbijt, daarna op naar de ruïne Graineries.
Het is een klein stukje dorp door, en daar begint onze tocht. We zien erg veel trappen, ongelijk, allemaal keien, onoverzichtelijk en erg hoog. Het gaat enige tijd goed, echter hier begint de hoogtevrees van Trudie op te spelen. Ze is halverwege en besluit geen pas verder meer te zetten. Doodsbang.
We gaan zitten op een rotsblok tot ze weer wat rustiger is, dit noemen ze nu echte paniek. Trudie wil even rust aan haar hoofd, Marion en Hans besluiten nog een stukje verder te klimmen, totdat ook Marion bibberende knietjes krijgt. Ook zij keren terug en zien nog wel een stuk van een ruïne aan de andere kant van de berg, iets minder hoog gelegen.
Uiteindelijk is ook Trudie in staat om de weg naar beneden te aanvaarden, heel rustig wordt de terugweg ingezet.
Vanaf het benedenpunt zien wij Paul en Monique hoog boven op de berg staan, wat een kanjers.
Uiteindelijk zijn we allemaal beneden, we besluiten dat het tijd is voor een terras, en zeker iedereen heeft het verdiend. Trudie krijgt weer wat babbels, dus ook met haar gaat het weer de goede kant op.
Op het terras aangekomen koopt Trudie een wandelstok, misschien dat dit de angst wat zal verminderen.
Heerlijk, een kop koffie, thee, wat lekkers, echt genieten.
Omdat we een vrije dag hebben, besluiten we gezamenlijk om een avontuurlijke wandeling aan te gaan. Met z'n zessen de natuur in, geen toerist te zien. We lopen zo'n 8 kilometer langs het water door een mooie natuurlijke omgeving. We gaan omhoog en omlaag, moeten soms een stukje klauteren, kortom we zijn in onze sas.
Ook Trudie heeft de smaak te pakken, ze is over haar angst heen en wandelt volop mee.
Na de vele kilometers is het tijd voor een lunch, broodje hamburger met bier, voor menigeen een feestje.
Hierna scheiden onze wegen, wij struinen de markt af voor een souvenier. Marion en Hans slagen, Trudie en Helmie zien wat ze willen, echter geen verkoper bereikbaar.
Is ook wel lachen, alle souveniers voor het grijpen, maar de verkopers hebben klaarblijkelijk siësta.
Ollantaytambo, een mooi dorpje gelegen in de Heilige Vallei.
Terug naar het hotel met een drankje en een chippie. Om 17.00 uur komt Octavio onze nieuwe gids. Betreft een Peruaan die Nederlands spreekt, heel bijzonder.
Een prettige man, dit gaat helemaal goed komen de komende dagen.
In de avond gegeten bij Inkatower een Peruaans restaurant, waar Marion aan het gokken slaat. Een Peruaans kaartspel, en je raad het niet, ze wint ook nog zonder het spel te begrijpen.
Na wederom een heerlijke avond, gaan wij richting ons hotel.
We moeten de boel reorganiseren, morgen een tracking van 3 dagen, zonder koffers, dus dat wordt puzzelen geblazen.
Nog effe voor de Lezers, jullie lezen veel over Peru en de gebruiken, wij willen echter ook wel wat reacties vanuit Nederland lezen, hoe gaat het met jullie, hoe is het daar?
Wij gaan nu snel ons bedje opzoeken, en kijken uit naar onze tweedaagse tracking met op de derde dag als afsluiting de Machu Pichu xxx
Vandaag een vrije dag in Ollantaytambo, we besluiten toch vroeg op te staan en ons eigen plan te trekken. We willen de ruïnes gaan bekijken aan de andere kant van de officiële ruïne. Om 06.45 uur aan het ontbijt, daarna op naar de ruïne Graineries.
Het is een klein stukje dorp door, en daar begint onze tocht. We zien erg veel trappen, ongelijk, allemaal keien, onoverzichtelijk en erg hoog. Het gaat enige tijd goed, echter hier begint de hoogtevrees van Trudie op te spelen. Ze is halverwege en besluit geen pas verder meer te zetten. Doodsbang.
We gaan zitten op een rotsblok tot ze weer wat rustiger is, dit noemen ze nu echte paniek. Trudie wil even rust aan haar hoofd, Marion en Hans besluiten nog een stukje verder te klimmen, totdat ook Marion bibberende knietjes krijgt. Ook zij keren terug en zien nog wel een stuk van een ruïne aan de andere kant van de berg, iets minder hoog gelegen.
Uiteindelijk is ook Trudie in staat om de weg naar beneden te aanvaarden, heel rustig wordt de terugweg ingezet.
Vanaf het benedenpunt zien wij Paul en Monique hoog boven op de berg staan, wat een kanjers.
Uiteindelijk zijn we allemaal beneden, we besluiten dat het tijd is voor een terras, en zeker iedereen heeft het verdiend. Trudie krijgt weer wat babbels, dus ook met haar gaat het weer de goede kant op.
Op het terras aangekomen koopt Trudie een wandelstok, misschien dat dit de angst wat zal verminderen.
Heerlijk, een kop koffie, thee, wat lekkers, echt genieten.
Omdat we een vrije dag hebben, besluiten we gezamenlijk om een avontuurlijke wandeling aan te gaan. Met z'n zessen de natuur in, geen toerist te zien. We lopen zo'n 8 kilometer langs het water door een mooie natuurlijke omgeving. We gaan omhoog en omlaag, moeten soms een stukje klauteren, kortom we zijn in onze sas.
Ook Trudie heeft de smaak te pakken, ze is over haar angst heen en wandelt volop mee.
Na de vele kilometers is het tijd voor een lunch, broodje hamburger met bier, voor menigeen een feestje.
Hierna scheiden onze wegen, wij struinen de markt af voor een souvenier. Marion en Hans slagen, Trudie en Helmie zien wat ze willen, echter geen verkoper bereikbaar.
Is ook wel lachen, alle souveniers voor het grijpen, maar de verkopers hebben klaarblijkelijk siësta.
Ollantaytambo, een mooi dorpje gelegen in de Heilige Vallei.
Terug naar het hotel met een drankje en een chippie. Om 17.00 uur komt Octavio onze nieuwe gids. Betreft een Peruaan die Nederlands spreekt, heel bijzonder.
Een prettige man, dit gaat helemaal goed komen de komende dagen.
In de avond gegeten bij Inkatower een Peruaans restaurant, waar Marion aan het gokken slaat. Een Peruaans kaartspel, en je raad het niet, ze wint ook nog zonder het spel te begrijpen.
Na wederom een heerlijke avond, gaan wij richting ons hotel.
We moeten de boel reorganiseren, morgen een tracking van 3 dagen, zonder koffers, dus dat wordt puzzelen geblazen.
Nog effe voor de Lezers, jullie lezen veel over Peru en de gebruiken, wij willen echter ook wel wat reacties vanuit Nederland lezen, hoe gaat het met jullie, hoe is het daar?
Wij gaan nu snel ons bedje opzoeken, en kijken uit naar onze tweedaagse tracking met op de derde dag als afsluiting de Machu Pichu xxx
-
05 Oktober 2016 - 06:43
Monique:
Hallo samen geldige verslagen iedere keer weer!hier is nog alles hetzelfde alleen iets kouder. -
05 Oktober 2016 - 09:53
Angelique:
Hoi, allemaal wat een pracht verhalen weer.
hier gaat alles zijn gangetje.
Geniet nog samen van jullie mooie vakantie
liefs angélique -
05 Oktober 2016 - 10:15
Harry B:
Blijf vooral schrijven, vind het leuk om te lezen. Peru lijkt me geweldig. Alleen wel vroeg opstaan. -
05 Oktober 2016 - 13:21
Jo:
Hallo reizigers, met heel veel genot lezen wij jullie reisverhalen. En natuurlijk komen dan de herinneringen van onze eigen reis daar weer bovendrijven. Zoals jullie schrijven : het is fantastisch daar. Dus geniet er nog van en blijf ook vooral schrijven. Nog een hele fijne reis gewenst en keer gezond en wel weer terug op de Helderse Duinen. Dan praten we daar nog wel eens verder. Groetjes van Henny en Jo -
06 Oktober 2016 - 15:29
Ons MAM:
Hallo allemaal Ik lees wel dat het goed gaat met jullie Maar waar ben zijn jullie toch terecht gekomen en Trudie wat is ze flink en dan al die enge beesten ???fijn dat je een goede gids hebt en wat zien jullie toch veel dus dat word vertellen als je thuis bent nog een weekje zal blij als het donderdag is Maar ....onze. Vakantie is ook geboekt en wel 27 okt dus ook mooie vooruitzicht .verder hier alles rustig Heel veel groetjes en een dikke knuffel van mij Mam xxxxx -
06 Oktober 2016 - 15:34
Mam:
Even nog dit Hans pas goed op de meisjes ook jij dikke knuffel Gr. Mam -
06 Oktober 2016 - 19:26
Frank:
Ha gullie,
Het is fijn jullie verhalen te lezen.
Hierbij vallen mijn belevingen in het niet. Maar ik geniet van mijn momenten.
Heerlijk herten kijken in de Weerterbossen, Kamperen in Afferden, ok moi.
Maar ik ben echt benieuwd naar jullie verhalen/vertellingen.
Lezen is mooi, maar een verhaal horen is nog mooier,
Geniet er vooral van.
En Trudie.............je bent een kanjer. Toch elke keer je hoogtevrees trotseren. Top hoor.
Groetjes,
Frank -
09 Oktober 2016 - 09:06
Marian:
hoi lieverds
Wat een geweldige mooie verhalen ,ik heb weinig met de pc vandaar dat dit de tweede keer is dat ik jullie droomreis lees.het lijkt zo wel een gebundeld boek ,zo mooooi. jullie halen er ook alles uit wat erin zit geweldig.ja wat zal ik van hier vertellen koud gelukkig niet nat :)mij kinderen zijn smoorverliefd wat wil je als een moeder nog meer <3 <3 met nala gaat het goed met bella gaat het minder maar daar doen we alles aan dat het weer goed komt <3 . geniet ze lieverds ik geniet van hier uit ontzettend mee dank jullie wel dikke kus marian lynn kay marlon kim nala en bella xxx -
09 Oktober 2016 - 13:36
Drees En Pippa:
Hier begint het kouder te worden en daar houden wij niet van. Onze snoeptrommel begint wel leger te raken dus dat maakt ons erg blij! Nog even en dan zien we oma's weer!! Papa en mama lezen ons jullie leuke verhalen voor maar wij hebben vooral zin om de foto's te gaan zien.
Elvis begint Aybo te missen en vind het tijd om in ledeacker weer genoeg snoepjes te krijgen.
We zijn heel trots op oma Truus dat ze ze hoog klimt steeds terwijl je vanbinnen de vrees voelt. Onze mama zou dat nooit durven!!! We missen jullie dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
