Koffieroute dag 2

04 oktober werelddierendag.
Na een onrustige nacht, starten wij de dag weer om 06.00 uur.
In het begin van de avond en nacht heeft het flink geonweerd, en hier in Alejandro's huis bovenop de berg klinkt dat behoorlijk. Ook heeft en staat het flink te regenen, de badkamer van Hans en Marion staat blank, Helmie en Trudie moeten door de stortregen naar de douche lopen, die overigens ook niet waterdicht is. Het regent in huis op meerdere plekken binnen, kortom de start van de dag is gemaakt.
Gisteravond bij het slapen gaan kregen Marion en Hans nog bezoek van de sigaarvlieg in hun kamer, eerder troffen ze spinnen aan in bed, dus ook zij hadden een allerminst geweldige nacht.
Om 07.00 uur wordt het ontbijt geserveerd, dat maakt weer veel goed. Heerlijke quacamole uit eigen tuin, ze maken er wederom een feestje van, en ook de koffie, je kan proeven dat deze van goede kwaliteit is. Alejandro is een koffieboer die ook exporteert naar andere landen, hij werkt samen in een coöperatie en zij leveren o.a. Aan max havelaar.
Na het ontbijt is het wachten op vertrek, het staat echter te gieten. De boeren zijn blij en dolgelukkig met wat water, wij kunnen het op dit moment echter missen als kiespijn.
De plannen worden bijgesteld, en uiteindelijk lopen wij om 09.00 uur aan. Het regent nog een beetje, geen enorme hoosbuien meer. Voor ons extra opletten geblazen, we gaan naar beneden, en de keien en paden zijn nu nat, voorzichtigheid geblazen dus.
Hans heeft het al vrij snel gehad, een slechte nachtrust, een slecht bed, continu jeuk aan de bulten op zijn kuiten, pijn aan zijn heupen, kortom, hij is moe.
Na een behoorlijke afdaling van zo'n klein uurtje, krijgt ook hij echter het ritme weer goed te pakken en geniet net zoals wij van de geweldige natuur.
We zien geen enkele toerist, jee, wat is dat lekker.
We klimmen, klauteren, sjouwen maar door, soms een kreun, soms een steun,over paden, stenen, zand, rotsblokken, stukjes land, echt geweldig mooi hoe deze route is opgezet. Heel af en toe zien we een huisje, maar bovenal horen we alleen allerlei dierengeluiden om ons heen. De sigaarvliegen maken een kabaal, geweldig een heel concert.
Wij genieten en vergeten onze ongemakken, alhoewel die jeuk, die valt niet te vergeten volgens Marion en Hans.
Ook opvallend, gisteren had Trudie meerdere malen de steun nodig van Octavio, een handje, support, om de hoogtes te overwinnen, vandaag gaat ze als een tierelier naar beneden, geen enkele wanklank valt bij haar te horen. Ze vliegt zowat over de berg heen.
Wij genieten, en hebben een goed gezelschap aan Paul en Moniek, die net als wij genieten van deze trip.
Een wiebelende hangbrug met meerder kapotte planken wordt door ons bewandeld, én ook nemen we een alternatieve kabelbaan die over het water loopt.
We worden twee aan twee geïnstalleerd in schuitje gemaakt van een oude melkbussen kar, die met kabels vastzit. Heerlijk, van niets maken ze hier iets.
Inmiddels is de regen al lang gestopt, na 15 minuten konden de poncho's en jassen uit, het is erg warm en benauwd, en net zoals gisteren loopt het zweet weer overal.
Maar goed, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje, en zijn allemaal lekker vies.
Na zo'n 4 uur wandelen, komen wij aan bij de warmwaterbronnen. Dat is genieten, heerlijk, warmte aan de spiertjes. Gelukkig hebben ze daar ook koude douches, zodat we onszelf eerst even kunnen wassen alvorens de bronnen in te gaan.
De warmwaterbronnen zijn lekker, jammer dat we maar een uurtje de tijd hebben. De taxi staat weer klaar om ons naar het treinstation te brengen. Een kaartje kost 29 dollar, echt te zot voor woorden, maar wij zien het niet zitten om nu opnieuw een 3 uurtjes aan de wandel te gaan. Wij kiezen voor de luxe, soms moet dat gewoon.
Onderweg bestellen we bij een restaurantje onze lunch, welke we in de trein nuttigen.
Dat is even lekker, genieten en vervoerd worden op een speciale manier.
We komen aan in Aquas Calientes. We gaan naar ons hotel, en jeetje, ruim 30 trappen voor de deur. Pffff, we hebben het bijna gehad met al dat geklim.
We spreken af met Octavio dat we in de avond gezamenlijk met Paul en Moniek gaan eten in het Tree house, gelukkig is dit voor ons enkel de straat oversteken.
We eten heerlijk, goede plek, goed gezelschap. We spreken de laatste dingen door voor morgen, de Machu Picchu.
Om 04.30 uur staat het ontbijt gereserveerd, dus het wordt niet laat vandaag.
Wij keren moe maar voldaan allen naar ons bedje toe, en kunnen zeggen det de koffieroute, de gids, het gastgezin en ons gezelschap meer dan de moeite waard was.
Groetjes.