Dinsdag 14-11-2017
Vandaag gaan we aan de wandel. Om 07.30 uur wederom in de tuin aan het ontbijt.
08.30 uur vertrek met chauffeur. We laten onze koffers achter bij de receptie, en gaan met een dagrugzak op pad.
Eerst met de auto naar de Asheton Maryam Church. We stoppen op een parkeerplaats, en gaan vandaar uit met onze gids op pad. We starten goed, wederom klimmen en klauteren omhoog. We komen aan bij de kerk, in onze ogen de twaalfde kerk waarover gesproken wordt.
Wederom staat er een priester klaar die ons de waardevolle spullen toont. Het kruis van Axum én nog een ander kruis werd geshowd. Ook wederom oude boeken gezien. Iedere kerk kent zijn eigen verhaal, het komt over het algemeen vaak op hetzelfde neer.
Boeken van honderden jaren oud worden hier dagelijks gebruikt, en lijken nog in redelijke staat.
De kerk hebben we gezien, we gaan verder naar boven en starten onze tracking naar de lodge.
We zien op het dak van de kerk dat er iets verderop een uitvaart bezig is. Wederom een heleboel mensen, het lijkt alsof hele dorpen uitlopen.
Wij starten onze tocht, onderweg moeten we nog meerdere malen aan de kant voor hele groepen dorpelingen die ook de uitvaart zullen gaan bijwonen. De mensen allen even vriendelijk.
In een dorpje aangekomen een aantal kinderen die ons vrolijk begroeten. Eindelijk eens geen gevraag, dus wij geven de kinderen een ballon. We dansen, maken een groepsfoto, de kids blij, wij blij, zo kan het ook.
Wij lopen, klimmen en klauteren in een mooie omgeving. We starten op 2600 meter en klimmen uiteindelijk door naar 3300 meter. Er komt een kind vanuit het dorp, die ons regelmatig op moeilijke punten een handje toereikt. Hoe lief.
De tocht is best heavy, maar gelukkig komen wij na een uurtje of 4 aan bij onze lodge.
Het duurt even voordat de poort open gaat, maar als dit dan gebeurt..........
Een geweldig mooie plek, bovenop een berg, de Hudad Lodge.
Over een grote oppervlakte staan wat huisjes verdeeld, geweldig. Uitzicht over de bergen en het dal.
We starten met een lunch, onvoorstelbaar, er is niks daarboven, maar lekker koken kunnen ze toch. Spaghetti met tonijn.
Na de lunch krijgen we onze hut toegewezen. Echt midden op het veld, wat zal het hier donker zijn gedurende de nacht...
Na de lunch weer op weg, we gaan het schooltje bezoeken. De eigenaar van de lodge is iemand die bezig is om een groter schoolgebouw voor de plaatselijke kinderen te realiseren.
Wij besluiten een donatie te doen, én we besluiten dat de vele pennen, en schriftjes die wij bij ons hebben dat we die afgeven aan dit schooltje.
Geen schooiende kinderen meer achter ons aan, én toch de spullen achterlaten voor een goed doel.
Het schooltje staat op een ander plateau, op dit plateau zitten volgens onze gids ook de Baboons. Helaas voor ons, hier geen Baboons te zien totdat..
We keren terug naar de lodge, en daar blijken de Baboons te zijn. Een klein tiental zit heerlijk te genieten en te vlooien. Wij schieten weer vele vele foto's, Baboons op eigen terrein.
In de avond zitten we gezamenlijk binnen rondom een houtvuur. We krijgen een kop soep, en er wordt ons gevraagd wat we nog willen eten. We besluiten voor een kleine hap te gaan.
Na de soep komen er plaatselijke boeren binnen. De lodge eigenaar geeft aan dat dit een traditie is. De heren komen ons verwelkomen, zij zingen plaatselijke liederen, en geven ons een voetmassage.
Ons is natuurlijk niet Hans, want zoals bekend, mag niemand maar dan ook niemand aan zijn voeten komen.
Na deze tracking een voetmassage klinkt fijn, maar......ieder spiertje wordt gevoeld. De kuitjes hebben veel te lijden gehad, en dat is te merken.
Trudie en Helmie kunnen niet echt ontspannen, Marion daarentegen lijkt nergens last van te hebben, en zit er ontspannen bij.
De massage is buiten pijnlijk ook wel erg lekker.
Na de massage zijn de dames weer topfit en besluiten wij nadat we weer meerdere Ethiopische liedjes hebben gehoord, ook Hollandse liedjes te gaan zingen.
We starten met Hup Holland Hup, Tulpen uit Amsterdam, Paard in de gang, en zelfs Oerend Hard, die Hollanders zijn echt niet wijs.
Uiteindelijk gaan we ook nog met z'n allen de polonaise in. Heerlijk, wat een avond.
De boeren uit de omgeving kijken hun ogen uit, en doen mee totdat we besluiten naar bed te gaan.
Nog effe vertellen, hier nog iets wat we niet eerder hebben meegemaakt, de toilet is hier alleen een deksel bovenop een houten plaat. Daaronder gewoon een grote opening. Bij het naar bed gaan lopen wij door een pikdonkere nacht. Honderden sterren, misschien wel duizenden, wat een pracht gezicht en wat een rust, niks geen geluiden alleen de natuur in de avond.
Wat zullen wij heerlijk slapen na deze inspannende, geweldige dag.
Groetjes.