Yinka
Door: Wij
Blijf op de hoogte en volg Helmie, Trudie, Hans, Marion
21 November 2017 | Ethiopië, Jinka
Dinsdag 21-11-2017
Om 07.30 uur ontbijt, om 08.30 uur komt Amare ons halen voor een bezoek aan de Mursi people. Beloofd een mooie dag te worden, we hebben inmiddels meerdere verhalen gehoord over deze stam, van bijzonder tot irritant en agressief. We zullen het gaan meemaken.
We gaan op pad.
We rijden via het Mago National Park. Dit park is 2162 vierkante kilometer groot. Er verblijven hier 157 vogelsoorten én 18 verschillende dieren.
Het grote gebied word doorkruisd door 2 grote rivieren. We zien vele verschillende vogels, mooie kleurige exemplaren. We zien dikdik, een kleine antilopen soort, we zien de koedoe, en we zien wederom een apensoort.
Geweldig, alles op ons netvlies geplaatst. Fotograferen lukt soms, maar daadwerkelijk overbrengen wat we hier zien is niet doenlijk per foto. We slaan het in ons geheugen op.
In Noord Ethiopië verblijven meerdere stammen.
De Ari verblijven in de Noordelijke helft. De Mursi verblijven in het Westelijke gedeelte, de Bencha people verblijven in het Oostelijke stuk én de Karo & Hammer people verblijven Zuid-Oostelijk.
We horen dat er wel eens gevechten ontstaan, dit gaat meestal over het inpakken van land of voedsel. Zeker in de droge periode moeten alle stammen meer moeite doen om aan voedsel te komen, en begeven ze zich wel eens op vreemd terrein.
We krijgen een lokale gids mee. Hij verteld ons het verhaal van de Mursi people.
Er zijn 11.075 Mursi people in Ethiopië, zij leven in meer dan 20 dorpjes. De Mursi leven als een Nomade volk, zij verhuizen als het hen uitkomt.
Er zijn 15 clans en iedere clan heeft zijn eigen hoofd. Dit hoofd is volgens onze gids iemand die speciale gaven heeft. Hij is een helderziende, paragnost en medicijnman. Iemand die belangrijk is voor de stam.
Het huwelijk mag zich niet voltrekken binnen de eigen clan. Wanneer een Mursi trouwt, moet hij huwen met iemand uit de andere clan.
Op jonge leeftijd worden er 2 tanden getrokken uit het ondergebit. Ook wordt er middels een houtje of spijker een gaatje geboord tussen lip en kin. Dit gaatje wordt opengehouden door er een voorwerp in te stoppen. Dit voorwerp groeit met de jaren mee. Uiteindelijk kunnen de dames een schotel van 18 cm in hun onderlip plaatsen.
Bizar, maar voor deze stam een ritueel wat al eeuwen oud is. Men vind het mooi , daarnaast betekent een grote schotel ook status.
Niet alleen bij de lip worden schotels geplaatst, hetzelfde proces doet men ook bij oorringen. Gaten ontstaan waar kleine schotels inpassen. Vreemde, bizarre gewoonten houden zij erop na.
Naast bovenstaande, versieren de vrouwen ook hun lichamen nog. Er is een of ander blad, waarmee men in hun huid kerft, en zodoende allerlei versieringen aanbrengt op hun lichaam.
Wij kunnen enkel denken, jeetje wat pijnlijk. De Mursi vrouwen daarentegen stralen van trots en willen graag hun lijf showen.
Ondertussen is er ook extra beveiliging ingestapt in de jeep. Volgens onze gids niet omdat er iets aan de hand is bij de Mursi people, maar om met name de opdringerige kinderen weg te houden bij de toeristen.
De beveiliging draagt echter wel een wapen (kalasjnikov )
Wij zijn inmiddels aangekomen en stappen uit de auto. Vanaf dit moment worden we omringd door allerlei Mursi die maar een ding willen. Foto, foto, foto.
Menigeen probeert middels aanraking onze aandacht op te eisen, én wanneer ze denken dat je een foto wil maken, wordt je nauwlettend in de gaten gehouden.
Wij vinden het een toeristische plek. Natuurlijk betreft dit een bijzondere stam, deze stam wil echter maar een ding, geld voor een foto.
Jammer, want ook op deze plek zal in onze ogen over een aantal jaren enkel nog een toeristisch fotodorp aanwezig zijn.
Ook wij schieten een aantal foto's, maar dit blijft vreemd voelen. Betalen voor een foto, uitzoeken welk plaatje je wil maken. Maar goed, de andere kant, de mensen vragen erom én iedere bir is voor hen meer dan welkom.
De Mursi people zijn geen vrolijke stam, er kan nauwelijks een lachje vanaf. Men is echt enkel bezig met de centen die er te verdienen vallen.
Op weg terug naar Jinka laten we de gebeurtenissen nog eens de revue passeren. We hadden het niet willen missen, maar uitnodigend is deze bevolkingsgroep absoluut niet.
We gaan weg, terug naar Jinka, en rijden wederom door het National Park.
Opvallend, midden in dit park heeft men een grote suikerfabriek gebouwd, de vrachtwagens rijden dus af en aan door een immens natuurgebied.
We lunchen lokaal bij een restaurant in Jinka. Prima plek, goede maaltijd.
Hierna rijden we door naar de Ari people. Kijken wat deze groepering te vertellen heeft. Volgens de verhalen betreft dit een groepering die er een meer westerse leefstijl op na houdt.
We gaan met een lokale gids het dorp in. Er wordt voor ons gekookt, injera,én ook Trudie laat haar kookkunsten zien. Ze kan hier gewoon blijven wonen, haar injera smaakt goed volgens de Ari people. Maar het is niet onze smaak.
Opvallend in dit dorp, de kinderen lopen met ons op. Ze pakken onze handen vast, en zijn vrolijk en blij. We krijgen een pottenbakster te zien, een edelsmid, meerdere groenten en fruittuintjes, kortom een gemeenschap die zichzelf voorziet van allerlei zaken. Het dorp helpt elkaar én zorgt voor elkaar. Vriendelijke open mensen, een compleet andere groepering dan die wij vanochtend zagen.
Marion laat door de kinderen haar haren vlechten, met 3 tegelijk krijgt ze meerdere vlechten op haar hoofd.
Door het dorp lopen wij met meerdere kinderen al zingend aan de hand.
Old mac Donald kent men overal, en ook vader Jacob wordt door ons en hen gezongen. Wat een vrolijke boel. Heerlijk genieten.
Ook hier weer een souvenier gekocht. Geweldige mensen, zo eenvoudig, zo simpel, zo saamhorig, maar op hun eigen wijze een unieke groepering.
Terug naar het Jinka resort.
Hans en Marion krijgen de technische dienst op bezoek, zij hebben geen water.
Het manneke kijkt, draait ergens aan, slaat ergens op,blaast in de leiding én jawel hoor, er komt weer water uit de kraan. Als dank geven Hans en Marion een pakje sigaretten kado. Het manneke is dolgelukkig.
Enige tijd later kwam het manneke een asbakje brengen, zo vanuit de natuur.
Hoe lief.
In de avond eten wij bij het Jinka resort, wij hebben Amare uitgenodigd, hij zal ook met ons samen eten.
We eten goed, en kletsen gezellig.
Een heerlijke dag sluiten wij af.
Groetjes
Ps we willen we graag meer foto's plaatsen maar internet/ stroom is niet al te best. Dus deze volgen nog.
Om 07.30 uur ontbijt, om 08.30 uur komt Amare ons halen voor een bezoek aan de Mursi people. Beloofd een mooie dag te worden, we hebben inmiddels meerdere verhalen gehoord over deze stam, van bijzonder tot irritant en agressief. We zullen het gaan meemaken.
We gaan op pad.
We rijden via het Mago National Park. Dit park is 2162 vierkante kilometer groot. Er verblijven hier 157 vogelsoorten én 18 verschillende dieren.
Het grote gebied word doorkruisd door 2 grote rivieren. We zien vele verschillende vogels, mooie kleurige exemplaren. We zien dikdik, een kleine antilopen soort, we zien de koedoe, en we zien wederom een apensoort.
Geweldig, alles op ons netvlies geplaatst. Fotograferen lukt soms, maar daadwerkelijk overbrengen wat we hier zien is niet doenlijk per foto. We slaan het in ons geheugen op.
In Noord Ethiopië verblijven meerdere stammen.
De Ari verblijven in de Noordelijke helft. De Mursi verblijven in het Westelijke gedeelte, de Bencha people verblijven in het Oostelijke stuk én de Karo & Hammer people verblijven Zuid-Oostelijk.
We horen dat er wel eens gevechten ontstaan, dit gaat meestal over het inpakken van land of voedsel. Zeker in de droge periode moeten alle stammen meer moeite doen om aan voedsel te komen, en begeven ze zich wel eens op vreemd terrein.
We krijgen een lokale gids mee. Hij verteld ons het verhaal van de Mursi people.
Er zijn 11.075 Mursi people in Ethiopië, zij leven in meer dan 20 dorpjes. De Mursi leven als een Nomade volk, zij verhuizen als het hen uitkomt.
Er zijn 15 clans en iedere clan heeft zijn eigen hoofd. Dit hoofd is volgens onze gids iemand die speciale gaven heeft. Hij is een helderziende, paragnost en medicijnman. Iemand die belangrijk is voor de stam.
Het huwelijk mag zich niet voltrekken binnen de eigen clan. Wanneer een Mursi trouwt, moet hij huwen met iemand uit de andere clan.
Op jonge leeftijd worden er 2 tanden getrokken uit het ondergebit. Ook wordt er middels een houtje of spijker een gaatje geboord tussen lip en kin. Dit gaatje wordt opengehouden door er een voorwerp in te stoppen. Dit voorwerp groeit met de jaren mee. Uiteindelijk kunnen de dames een schotel van 18 cm in hun onderlip plaatsen.
Bizar, maar voor deze stam een ritueel wat al eeuwen oud is. Men vind het mooi , daarnaast betekent een grote schotel ook status.
Niet alleen bij de lip worden schotels geplaatst, hetzelfde proces doet men ook bij oorringen. Gaten ontstaan waar kleine schotels inpassen. Vreemde, bizarre gewoonten houden zij erop na.
Naast bovenstaande, versieren de vrouwen ook hun lichamen nog. Er is een of ander blad, waarmee men in hun huid kerft, en zodoende allerlei versieringen aanbrengt op hun lichaam.
Wij kunnen enkel denken, jeetje wat pijnlijk. De Mursi vrouwen daarentegen stralen van trots en willen graag hun lijf showen.
Ondertussen is er ook extra beveiliging ingestapt in de jeep. Volgens onze gids niet omdat er iets aan de hand is bij de Mursi people, maar om met name de opdringerige kinderen weg te houden bij de toeristen.
De beveiliging draagt echter wel een wapen (kalasjnikov )
Wij zijn inmiddels aangekomen en stappen uit de auto. Vanaf dit moment worden we omringd door allerlei Mursi die maar een ding willen. Foto, foto, foto.
Menigeen probeert middels aanraking onze aandacht op te eisen, én wanneer ze denken dat je een foto wil maken, wordt je nauwlettend in de gaten gehouden.
Wij vinden het een toeristische plek. Natuurlijk betreft dit een bijzondere stam, deze stam wil echter maar een ding, geld voor een foto.
Jammer, want ook op deze plek zal in onze ogen over een aantal jaren enkel nog een toeristisch fotodorp aanwezig zijn.
Ook wij schieten een aantal foto's, maar dit blijft vreemd voelen. Betalen voor een foto, uitzoeken welk plaatje je wil maken. Maar goed, de andere kant, de mensen vragen erom én iedere bir is voor hen meer dan welkom.
De Mursi people zijn geen vrolijke stam, er kan nauwelijks een lachje vanaf. Men is echt enkel bezig met de centen die er te verdienen vallen.
Op weg terug naar Jinka laten we de gebeurtenissen nog eens de revue passeren. We hadden het niet willen missen, maar uitnodigend is deze bevolkingsgroep absoluut niet.
We gaan weg, terug naar Jinka, en rijden wederom door het National Park.
Opvallend, midden in dit park heeft men een grote suikerfabriek gebouwd, de vrachtwagens rijden dus af en aan door een immens natuurgebied.
We lunchen lokaal bij een restaurant in Jinka. Prima plek, goede maaltijd.
Hierna rijden we door naar de Ari people. Kijken wat deze groepering te vertellen heeft. Volgens de verhalen betreft dit een groepering die er een meer westerse leefstijl op na houdt.
We gaan met een lokale gids het dorp in. Er wordt voor ons gekookt, injera,én ook Trudie laat haar kookkunsten zien. Ze kan hier gewoon blijven wonen, haar injera smaakt goed volgens de Ari people. Maar het is niet onze smaak.
Opvallend in dit dorp, de kinderen lopen met ons op. Ze pakken onze handen vast, en zijn vrolijk en blij. We krijgen een pottenbakster te zien, een edelsmid, meerdere groenten en fruittuintjes, kortom een gemeenschap die zichzelf voorziet van allerlei zaken. Het dorp helpt elkaar én zorgt voor elkaar. Vriendelijke open mensen, een compleet andere groepering dan die wij vanochtend zagen.
Marion laat door de kinderen haar haren vlechten, met 3 tegelijk krijgt ze meerdere vlechten op haar hoofd.
Door het dorp lopen wij met meerdere kinderen al zingend aan de hand.
Old mac Donald kent men overal, en ook vader Jacob wordt door ons en hen gezongen. Wat een vrolijke boel. Heerlijk genieten.
Ook hier weer een souvenier gekocht. Geweldige mensen, zo eenvoudig, zo simpel, zo saamhorig, maar op hun eigen wijze een unieke groepering.
Terug naar het Jinka resort.
Hans en Marion krijgen de technische dienst op bezoek, zij hebben geen water.
Het manneke kijkt, draait ergens aan, slaat ergens op,blaast in de leiding én jawel hoor, er komt weer water uit de kraan. Als dank geven Hans en Marion een pakje sigaretten kado. Het manneke is dolgelukkig.
Enige tijd later kwam het manneke een asbakje brengen, zo vanuit de natuur.
Hoe lief.
In de avond eten wij bij het Jinka resort, wij hebben Amare uitgenodigd, hij zal ook met ons samen eten.
We eten goed, en kletsen gezellig.
Een heerlijke dag sluiten wij af.
Groetjes
Ps we willen we graag meer foto's plaatsen maar internet/ stroom is niet al te best. Dus deze volgen nog.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
