Terug in Paramaribo

Maandag 04 november
Om 08.00 uur ontbijt, er staat voor 09.00 uur wederom een fietstocht gepland. Ditmaal richting Kroonenburg.
Het ontbijt smaakt prima, we eten hier standaard 3x per dag. Waarvan 2 warme maaltijden. Hier een gewoonte, voor ons blijft dit speciaal.
Als we op de fiets willen stappen, geeft Gio aan dat we ook eerst een korte wandeling kunnen maken door het bos op de plantage. Hij geeft aan dat we hier vogels kunnen spotten. Wij besluiten dit te doen, doen dichte schoenenen aan en vertrekken.
Het is een korte wandeling, mooi stukje van het landgoed, veel bamboe, enorme bamboe, hoge bomen en dat alles dicht opeen. We zien enkele vogels, wegschietende leguanen, én vele vele rode mieren. Oppassen geblazen dus.
We lopen een klein uurtje door dit gebied en schieten enkele foto’s.niet te lang stilstaan want de muskieten lussen ons rauw. Vooral Marion vinden ze
lekker.
Daarna Op de fiets naar Kroonenburg. We stoppen bij plantage Mariënbosch,hier staat de woning nog van de voormalige plantage eigenaar. Deze woning is ook te zien in de film “tuintje in mijn hart”. We maken een korte stop.
Hierna door naar Kroonenburg. Onderweg fietsen we weer door de akkers, omgeven door kleine watertjes
In Kroonenburg aangekomen stoppen we bij een winkeltje, we drinken wat én keren weer terug. We zien niet veel van Kroonenburg. Verder dan de winkel komen we niet.
Op de weg terug zien we een waterslang spartelen in het water. Deze is vermoedelijk aangevallen door een roofvogel. Wij hopen maar dat het beestje snel uit zijn lijden zal worden verlost.
Route terug verloopt voorspoedig. Terug op Frederiksdorp snel de badkleding aan én onder de douche bij het zwembad.
Opvallend trouwens, bizar detail, dat wij bijna de enige toeristen zijn die zich douchen voordat je het zwembad ingaat. De overigen lijkt dit niet zo te boeien.
Heerlijk een zwembad vol van andermans zweet, zonnebrand creme en muggenolie. Vreemd dat toeristen zelf hier niet bij nadenken,
Tip voor de plantage om hier wat aandacht aan te besteden.
We lunchen, betalen de onkosten én maken ons klaar voor vertrek. Op naar Paramaribo voor de laatste paar dagen.
We stappen in de boot, die ons naar de overkant brengt. Daar staat de taxi weer te wachten.
Top geregeld keer op keer, we hebben app contact met Marijke van travelSuriname, die voor ons deze reis heeft samengesteld.
Aan al onze wensen wordt voldaan, vanuit Nederland heeft zij deze reis voor ons op maar gemaakt, en inderdaad alles wat beloofd is komt tot op heden uit.
Daarbij voelt het prettig om snel even te kunnen appen bij vragen.
Marijke kent de plekken waar wij verblijven, zij heeft als motto dat ze zelf eerst zeker moet weten dat een accommodatie goed is, voordat zij hier gasten laat verblijven.
Wij vragen altijd specifiek naar kleinere accomodaties én zijn enorm blij dat dit ook deze reis weer gelukt is. Marijke, travelSuriname, bedankt. Top!
Via mede toeristen horen wij over de grootschaligere eco resorts, waarbij wij alleen maar kunnen denken, gelukkig zijn we niet daar.
Inmiddels hebben we kunnen regelen dat we voor Paramaribo nog een stop maken bij Fort nieuw Amsterdam, waar wij door de taxichauffeur afgezet worden. Wij zijn de enige gasten en nemen hier een kijkje.
Fort nieuw Amsterdam is gebouwd na de aanslag op port Zeelandia.
Na de afschaffing van de slavernij bleek er een tekort aan gevangeniscellen.
We zien de cellen, én de isoleercellen, waar enkel een houten brits in staat. Men werd hier opgesloten en mocht éénmaal per dag even naar buiten voor wat water en brood. Onmenselijk, afschuwelijk, wat een mensonterende bedoeling.
Op het fort een kazerne, 2 kruithuizen, koetshuis, gevangenis, isoleercellen.
Het fort heeft van 1863 to 1967 als strafgevangenis gediend. De gevangenis werd in 1982 gesloten én doet nu dienst als museum
Bijzonder en fijn om dit nog even mee te kunnen pikken.
Ook stopt de chauffeur nog even op de plek waar de Surinamerivier, de Commewijnerivier én de Atlantische oceaan samenkomen. We nemen hier een kijkje en keren dan terug naar Paramaribo. Weer geen file op de brug.
We stoppen bij La Petite Maison, en pakken hier de koffers op.
Dan door naar Kekemba om hier de laatste dagen Suriname door te brengen.
Daar aangekomen even snel wat inkopen doen bij de buurman.
Bij terugkeer zien Marion & Helmie, Hans in zijn kletsnatte kleding bij het zwembad staan. Naar blijkt heeft hij zojuist een kindje gered. Dit mannetje was door een ander kind het water ingeduwd. Moeder raakte in paniek, waarop Hans vanaf zijn terras een aanloop nam en met kleding aan het water indook. Gelukkig heeft hij erger kunnen voorkomen.
Wij zwemmen later allemaal nog even tot na 18.00 uur. Het is al bijna donker.
Wij spenderen de avond met drank én lekkers. Uiteindelijk bestellen we 2 pizza’s die bezorgd worden. Enorme grote, van de 2 Surinaamse pizza’s houden wij met z’n viertjes nog zeker een halve pizza over. Bizar groot zijn ze hier, én voor onze begrippen ook duur. Lang geleden dat we hier zo duur hebben gegeten.
We spenderen de avond samen met een hapje en drankje.
We zijn weer op Kekemba, wat bijna voelt als thuis.
Groetjes