Dorze people
Door: Ons
Blijf op de hoogte en volg Helmie, Trudie, Hans, Marion
16 November 2017 | Ethiopië, Lalibela
Donderdag 16-11-2017
Vandaag om 07.00 uur ontbijt, wederom in de tuin van het mooie top 12 hotel. Wij nemen afscheid van ons super obertje, die zag alles wat wij nodig hadden op afstand. Wat een lief menneke.
Om 08.00 uur worden we opgehaald, en ditmaal verlaten we het mooie Noorden van Ethiopië. We gaan op naar het vliegveld voor een aantal binnenlandse vluchten.
We verlaten ons hotel en komen via een onverharde weg aan op het vliegveld van Lalibela. Zeer apart, het vliegveld bereiken via onverharde hobbelwegen.
Om 08.45 uur komen we aan. We moeten een aantal malen door de diverse controleposten heen. Hans en Marion raken een aantal aanstekers kwijt, en ook heeft men moeite met een aantal elektrische apparaten. Tassen worden meerdere malen opengemaakt. Maar alles voor eenieders veiligheid, wij vinden het prima.
Liever teveel controle dan te weinig.
Om 10.40 uur vertrekt ons vliegtuig naar Abbis Abeba. Een vliegreis van 40 minuten.
Na de landing, het vliegveld af. De koffers gaan rechtstreeks naar Arba Minch, onze volgende stop.
Marion en Hans kunnen een vuurtje scoren bij de beveiliging van het vliegveld. En wederom bij binnenkomst, controle en opnieuw controle.
Marion pakt nog effe een massage mee van 15 minuten, de rest verwend zichzelf met een overheerlijke capuchino. Dat is lang geleden.
Om 13.50 uur vertrekt ons vliegtuig naar Arba Minch gelegen in het Zuiden van Ethiopië. Wederom een vluchtduur van 40 minuten.
Om 14.40 uur geland op Arba Minch, alwaar Amare ons stond op te wachten. Hij was om 4 uur in de ochtend al aangereden vanuit Addis Abeba.
Onderweg stoppen we bij de markt van de Dorze people. Wat een kleurrijk geheel.
Vele soorten graan, koren, meel, pepers, fruit, kruiden, kleding, plastic schoenen al dan niet dezelfde kleur of model maar de maat van links en recht is hetzelfde(tweede hands), verschillende soorten aardappelen, petroleum, olie, katoen, kortom van alles te koop. In de omliggende barretjes zitten voornamelijk de mannen aan de honingwijn.
Wij kijken onze ogen weer uit, maar zijn ook bezig met het wederom wegsturen van vele kinderen die zich rondom ons bevinden.
Een aantal van deze kids hebben het lef om naast onze handen of armen, ook onze buidels aan te raken, en dat gaat te ver.
We lopen op de markt met een lokale gids, en naast hem nog een persoon die ons mede begeleid, deze proberen de kinderen op afstand te houden.
Op de markt liggen op meerdere grote stenen, onze gids verteld dat deze stenen gehuurd worden door de marktlui. Na de markt gaat men op deze stenen bijkletsen en de dag evalueren.
Na de markt gaan we op bezoek in een dorp waar de Dorze people leven.
We bezoeken Amarano Bodo (dorp).
In het zuiden van Ethiopië bevinden zich 12 dorpen met Dorze people. In Totaal bevat deze populatie zo'n 40.000 personen, op een oppervlakte van 30 vierkante kilometers.
De huisjes zijn gebouwd van riet, in een open ruimte zijn enkele afscheidingen aangebracht, ook de dieren verblijven in huis voor de warmte.
Wij krijgen een korte blik op het leven van de Dorze. Een Dorze vrouw schraapt een bananenblad,dan wordt deze voor 3 weken ingepakt in bananenblad en in de grond gestopt. En stinken dat dat deed. hieruit ontstaat een soort pizza achtige bodem. Dit wordt gegeten als brood door de bevolking, met een aantal sausjes wordt het op smaak gebracht.
Als toetje wordt er alcohol bij geserveerd, een soort van raki.dit ruikt zo enorm sterk dat wij dit allen niet opdrinken maar laten staan.
Het brood smaakt enigszins.
Na afloop van dit gebeuren, zien we nog iemand weven, iemand spinnen, en staan er meerdere dorpsgenoten met souvenirs klaar. Aangezien het inmiddels al duister is geworden, willen wij echter maar een ding, wij willen op naar onze lodge.
We komen omstreeks 18.00 uur aan bij de Dorze lodge, een mooie plek, met uitzicht over het dal, en over het meer.
Deze lodge is mooi van opzet, echter we hebben geen water tot onze beschikking, en ook de stroom valt meerdere malen uit. Het is even behelpen en de kaarsjes worden tevoorschijn gehaald.
Het eten is prima, voor het eerst maken we een Ethiopisch buffet mee.
We kletsen nog wat na, en zoeken op tijd ons bedje op.
Vandaag om 07.00 uur ontbijt, wederom in de tuin van het mooie top 12 hotel. Wij nemen afscheid van ons super obertje, die zag alles wat wij nodig hadden op afstand. Wat een lief menneke.
Om 08.00 uur worden we opgehaald, en ditmaal verlaten we het mooie Noorden van Ethiopië. We gaan op naar het vliegveld voor een aantal binnenlandse vluchten.
We verlaten ons hotel en komen via een onverharde weg aan op het vliegveld van Lalibela. Zeer apart, het vliegveld bereiken via onverharde hobbelwegen.
Om 08.45 uur komen we aan. We moeten een aantal malen door de diverse controleposten heen. Hans en Marion raken een aantal aanstekers kwijt, en ook heeft men moeite met een aantal elektrische apparaten. Tassen worden meerdere malen opengemaakt. Maar alles voor eenieders veiligheid, wij vinden het prima.
Liever teveel controle dan te weinig.
Om 10.40 uur vertrekt ons vliegtuig naar Abbis Abeba. Een vliegreis van 40 minuten.
Na de landing, het vliegveld af. De koffers gaan rechtstreeks naar Arba Minch, onze volgende stop.
Marion en Hans kunnen een vuurtje scoren bij de beveiliging van het vliegveld. En wederom bij binnenkomst, controle en opnieuw controle.
Marion pakt nog effe een massage mee van 15 minuten, de rest verwend zichzelf met een overheerlijke capuchino. Dat is lang geleden.
Om 13.50 uur vertrekt ons vliegtuig naar Arba Minch gelegen in het Zuiden van Ethiopië. Wederom een vluchtduur van 40 minuten.
Om 14.40 uur geland op Arba Minch, alwaar Amare ons stond op te wachten. Hij was om 4 uur in de ochtend al aangereden vanuit Addis Abeba.
Onderweg stoppen we bij de markt van de Dorze people. Wat een kleurrijk geheel.
Vele soorten graan, koren, meel, pepers, fruit, kruiden, kleding, plastic schoenen al dan niet dezelfde kleur of model maar de maat van links en recht is hetzelfde(tweede hands), verschillende soorten aardappelen, petroleum, olie, katoen, kortom van alles te koop. In de omliggende barretjes zitten voornamelijk de mannen aan de honingwijn.
Wij kijken onze ogen weer uit, maar zijn ook bezig met het wederom wegsturen van vele kinderen die zich rondom ons bevinden.
Een aantal van deze kids hebben het lef om naast onze handen of armen, ook onze buidels aan te raken, en dat gaat te ver.
We lopen op de markt met een lokale gids, en naast hem nog een persoon die ons mede begeleid, deze proberen de kinderen op afstand te houden.
Op de markt liggen op meerdere grote stenen, onze gids verteld dat deze stenen gehuurd worden door de marktlui. Na de markt gaat men op deze stenen bijkletsen en de dag evalueren.
Na de markt gaan we op bezoek in een dorp waar de Dorze people leven.
We bezoeken Amarano Bodo (dorp).
In het zuiden van Ethiopië bevinden zich 12 dorpen met Dorze people. In Totaal bevat deze populatie zo'n 40.000 personen, op een oppervlakte van 30 vierkante kilometers.
De huisjes zijn gebouwd van riet, in een open ruimte zijn enkele afscheidingen aangebracht, ook de dieren verblijven in huis voor de warmte.
Wij krijgen een korte blik op het leven van de Dorze. Een Dorze vrouw schraapt een bananenblad,dan wordt deze voor 3 weken ingepakt in bananenblad en in de grond gestopt. En stinken dat dat deed. hieruit ontstaat een soort pizza achtige bodem. Dit wordt gegeten als brood door de bevolking, met een aantal sausjes wordt het op smaak gebracht.
Als toetje wordt er alcohol bij geserveerd, een soort van raki.dit ruikt zo enorm sterk dat wij dit allen niet opdrinken maar laten staan.
Het brood smaakt enigszins.
Na afloop van dit gebeuren, zien we nog iemand weven, iemand spinnen, en staan er meerdere dorpsgenoten met souvenirs klaar. Aangezien het inmiddels al duister is geworden, willen wij echter maar een ding, wij willen op naar onze lodge.
We komen omstreeks 18.00 uur aan bij de Dorze lodge, een mooie plek, met uitzicht over het dal, en over het meer.
Deze lodge is mooi van opzet, echter we hebben geen water tot onze beschikking, en ook de stroom valt meerdere malen uit. Het is even behelpen en de kaarsjes worden tevoorschijn gehaald.
Het eten is prima, voor het eerst maken we een Ethiopisch buffet mee.
We kletsen nog wat na, en zoeken op tijd ons bedje op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
