Fietsroute Paramaribo

Dinsdag 15 oktober
Paramaribo
Om 07.30 uur met z’n allen aan een zelfgemaakt ontbijt, buiten op het terras.
Het beloofd een warme, vochtige dag te worden, alles voelt nu al klam aan.
Het ontbijt laten we ons goed smaken. Hierna staat Sharaf op ons terras, onze gids voor de komende paar dagen, die vandaag met ons een stadstour gaat doen door Paramaribo. We horen dat we deze tour gaan ondernemen op de fiets.
Paramaribo is de hoofdstad van de repulbliek Suriname. De stad ligt aan de linkeroever van de Suriname rivier, op 23 kilometer afstand van de Atlantische oceaan. Paramaribo bestaat uit vele diverse bevolkingsgroepen (Hindoestanen, Javanen. Indianen, Joden, Marrons, Chinezen etc.) ieder met z’n eigen godsdienst en cultuur.
We starten de tour vanuit Kekemba per auto, eerst even naar de Surinaamse Bank, pinnen van Surinaamse dollars.
De koers is voor ons nog even wennen, 10 Surinaamse dollar is gelijk aan ongeveer 1,25 euro. Dat wordt weer tellen en omrekenen voor ons.
Hierna door om de fietsen op te gaan halen. Met Sharaf op kop, fietsen we achter elkaar door Paramaribo heen.
We fietsen richting 6 verschillende gebedshuizen van even zoveel verschillende religies, die allen op loopafstand van elkaar staan, waarbij Sharaf hele verhalen kan vertellen over de totstandkoming van Suriname, en de geschiedenis van de bevolking. Boeiend dat zoveel religies op loopafstand van elkaar leven en elkaar in de waarde laten. Bijzonder.
We fietsen door de buitenwijken van Paramaribo, hier vele oude, authentieke houten woningen. Menige woning is wel aan een opknapbeurt toe.
Ook opvallend, geen enkele hoogbouw in Paramaribo, zo mooi dat dat ook nog bestaat.
Vele vrijstaande woningen, met zo nu en dan een lapje grond. Mooie stad.
Door naar het onafhankelijkheidsplein. Hier staan standbeelden van Johan Adolf Pengel ( het vliegveld is naar hem genoemd) en van Jagernath Lachman.
Rondom het plein staan enorme koloniale huizen, welke veelal dienst doen als overheidsgebouw.
Ook vinden we hier de Wilhelmina boom, gepoot toen koningin Wilhelmina tot koningin getroond werd in 1898.
Door naar het volgende plein, ook hier geschiedkundige verhalen. Sharaf weet ons te boeien met zijn kennis van de Surinaamse geschiedenis.
We stoppen bij een supermarkt voor een sapje, daar zijn we inmiddels aan toe, het is hier enorm warm, we plakken allemaal en het zweet loopt overal van ons lichaam af.
Na het sapje fietsen we door naar de straat waar het vrije volk woonde.
Heel Paramaribo is opgebouwd uit verschillende ringen, met hierin verschillende wijken en bevolkingsgroepen. We passeerde eerder de Joodse wijk, de Hindoestanen én Javanen. Een bont gemêleerd gezelschap, waarbij van vroeger uit ook veel bevolkingsgroepen als slaaf fungeerde.
Boeiende materie, waar wij met al onze kennis moeilijk bijkunnen. Bij menig verhaal reageren wij met afschuw, hoe is het mogelijk......, slavernij, de behandeling van de mensen, echt afschuwelijk.
We spreken met Sharaf door dat wij de fietsen mee naar Kekemba nemen. Morgenvroeg zullen wij elkaar weer zien.
We stoppen bij Nooitgedagt, een restaurant onderweg voor de lunch. We belanden in een veredelde frietent, we eten hier goed door de menukaart enigszins zelf aan te passen. Een allervriendelijkste kok gaat hierin mee.
Ook hier nemen ze ruim de tijd om met ons te kletsen en verhalen te delen. Wat heerlijk die rust.
Wat ons ook duidelijk wordt is dat het leven in Suriname niet gemakkelijk is, een regering die geen geld in het toerisme stopt, een regering die behoorlijk corrupt is en alleen maar aan zichzelf denkt, een inflatie, geen stabiliteit én ook het vooruitzicht van nieuwe verkiezingen in mei 2020, waarbij men absoluut niet kan voorspellen welke kant het op zal gaan.
We rijden terug naar Kekemba, en spenderen de middag heerlijk aan het zwembad. Eindelijk enige verkoeling.
Ook een tropische bui trekt aan ons voorbij, warme regen.
In de avond halen we onze röti op bij de buurtsuper. Moeders heeft voor ons gekookt. Heerlijk, echte Surinaamse kost ,te een heerlijk koel parbo biertje.
Tot gauw.