Reisdag terug naar Nederland

Reisdag terug naar Nederland.

Vandaag staat er een lange reisdag gepland. Voor het ontbijt om 09.00 uur zijn de koffers al gepakt, is er al gedoucht, en heeft Marion nog tijd gevonden om wat baantjes te gaan trekken in het zwembad.
Om 10.30 uur komt onze transfer voorgereden om ons naar het treinstation in Bình Thuân te brengen. Onze trein zal rond 12.39 uur vertrekken.
Bij het station aangekomen, komt er een stationsopzichterje naar ons toe, die met ons in opvallend redelijk Engels het gesprek aangaat.
Hans is van Nistelrooij, eerder is hij in Vietnam al van Persie genoemd, en de beste Voetballer van de wereld is Arjan Robben volgens deze opzichter.
Hij wijst ons de weg, komt zo nu en dan eens kletsen, verkoopt spulletjes uit de winkel, hij is van alle markten thuis.
Gezellige man, wij zijn good people, hij blijft het maar herhalen.
Omdat deze opzichter. Goed Engels sprak, met hem even overlegd, wij willen proberen om ons treinkaartje om te boeken naar een treinkaartje voor een slaapcoupé. Niet om ook echt te gaan slapen, maar het is wel gemakkelijker om al onze bagage boven in zo'n coupé kwijt te kunnen.
Hans en Marion op onderzoek uit, samen met onze opzichter.
Na wat gedoe is het geregeld, gewoon voor nog geen €2.50 een nieuw kaartje kopen.
Ons mannetje zal ons begeleiden en aangeven waar we moeten zijn op het perron.
De trein komt, onze cabine staat buiten het perron geparkeerd. We moeten met koffers over de keien, we moeten zelf een meter onszelf omhoog trekken om überhaupt in de trein te komen.
Gelukkig krijgen we een zetje van het treinpersoneel, zodat we ook allemaal binnen komen.
Binnen aangekomen, zien wij geen slaapcoupé, maar een tweede klasse treincoupé, met houten bankjes, open ramen met tralies ervoor, kortom er klopt iets niet.
Getracht het treinpersoneel duidelijk te maken dat er een foutje was gemaakt, echter hun Engels is dermate belabberd, dat we uiteindelijk zelf beslissen gewoon in de tweede klasse coupe te blijven zitten.
Alle koffers in de bagagerekken getild, en rijden.
Na enige tijd kwam iemand zeggen dat ze een slaapcoupé
Voor ons gevonden hadden, maar aangezien we geen zijn hadden om met one koffers door een slapende menigte te gaan, in Vietnam ligt de trein bezaaid met mensen die op de grond, bankjes, overal liggen te slapen, besloten om lekker in de tweede klasse te blijven.
Bevalt ons prima, alleen een herrie maakt de trein wel. Open ramen en dan over een metalen brug rijden, dat geeft pas herrie.
Na de trein worden we doorgebracht het naar Ho Chi Min voor onze eerste vlucht naar Kualalumpur.
Alles verloopt goed gepland.
Direct kunnen we onze koffers kwijt, hier kan Schiphol nog wat van leren. Ook de douane is zo gepiept. Ons visum wordt nu als gebruikt verklaard, dus einde Vietnam.
Na een vlucht van 1 uur en 40 minuten, zijn we in Kualalumpur om van daaruit het vliegtuig te nemen naar Amsterdam.
Ons staat een lange vliegreis te wachten van 13 uur. We hopen dat we kunnen slapen.
Gelukkig is dat redelijk gelukt. We hebben allemaal wat slaapuurtjes kunnen maken.
13 uur is wel lang, zowel Hans en Helmie wisten van gekkigheid niet meer hoe te gaan zitten, hangen, liggen, alle bilspiertjes deden pijn. En dat zijn er heel wat.
Om 07.18 uur geland op Schiphol. Terug in Nederland.
Nu nog met de trein naar Boxmeer, en dan een weerzien met familie, kleinkinderen, Aybo,Shiva,Jhaysa en onze nieuwe aanwinst uit Portugal: Porto, en alle andere.

Wij zullen Vietnam niet snel vergeten, maar vinden het ook wel weer prettig bij jullie inde buurt te zijn .
Wij gaan sparen voor een volgende trip. Wanneer het zover is, horen jullie vanzelf.

Veel liefs van Marion Hans Trudie Helmie

,