Plan B

Plan B
Vandaag om 7.30 ontbijt bij de buren van het hotel.waar we de avond ervoor de ratten in de keuken zagen rennen. Hier pannenkoek op, dus daar kan weinig mis mee gaan. Om 8.15 begonnen aan een wandeling in het oude gedeelte van Dong Van. Waar de Mhong people leven.bij 1 familie gezien hoe moeders draad maakt van boomschors en waar dan weer kleding van gemaakt word.Binnen werd rijstwijn gebrouwen ( Hans en Quin geproefd wij dames alleen geroken, sterk spul). Op de bank werd de borstvoeding gegeven aan een baby, die enorm blij was met onze ballon. Klein huisje ze hadden niet veel maar de mobiels lagen aan de oplader. Ook langs een schooltje waar we zeer welkom waren. Aan de juf pennen en schriftjes gegeven. Vrolijke kleine kids. Buiten vele moeders met kinderen omdat vandaag ook de arts langs kwam voor de inentingen van de kids. Volgens onze gids waren wij de vierde gasten die dit schooltje bezochten, sinds ze open waren. Bijna nooit kwamen hier toeristen. De kinderen werden al blij van onze foto's, zodra ze zichzelf terug konden zien.
Trudie heeft nog een schrijftest af moeten leggen, ze kreeg als cijfer een 2. Voor ons en alle kinderen een meer dan geslaagd bezoek. Op het schoolplein even overlegd met de gids. Het was de bedoeling om bergopwaarts te gaan, zodat de chauffeur ons na 2 uur kon oppikken, echter de weg was geblokkeerd door een berg stenen. Wij kozen voor plan B, een tocht verder door het landschap. Wederom mooie vergezichten, af en toe een verborgen Mhong huisje gezien, en over het land en de rand van het rijstveld onze weg vervolgd. Nog even over een beekje gesprongen, waarna we weer bij een verharde weg uitkwamen, en de chauffeur ons oppikte.
Op naar de koffiestop in Dong Van, een oud authentiek Mhong huis, waar men nu een koffie bar van gemaakt heeft. Ontzettend mooie plek, huis gemaakt van hout, met een open binnenplaats.
Inmiddels al vele Mhong soorten gezien, maar als jullie de bloemen Mhong willen zien, moeten jullie volgend jaar in Sint Anthonis komen kijken, daar zullen in de zomer twee Mhong vrouwtjes rondlopen.
Na de koffie, de koffers opgehaald, en vertrokken naar Meo Vac. Meo Vac ligt in het Ha Giang gebergte, dichtbij de grens met China. Gestopt boven op de berg om te genieten van een spectaculair uitzicht op zo'n 800 meter hoogte.
Hier ook de zelf gekochte lunch genoten, broodjes, banaan, appel en lyche. Heerlijk gegeten op een prachtige plek.
Met de bus verder gereden naar het centrum van Meo Vac, onderweg zijn wij uitgestapt en hebben we de laatste 4 kilometers gelopen naar ons nachtverblijf.
Natuurlijk liepen we weer door meerdere Mhong dorpjes, wij weer menig kind blij gemaakt met een ballon een schriftje of een paar pennen. Ook hier moeten de mensen weer hard werken op het land, bij huis het schoonmaken van groenten, het spinnen van garen en dergelijke.
Wij kunnen onmogelijk uitleggen wat we hier allemaal zien, maar we denken zelf dat de situatie waarin mensen hier leven te vergelijken is met een Nederland van ver voor de 19e eeuw.
Het enige verschil is dat er hier scooters rijden, er is enige elektriciteit in de huisjes, weinig tot geen straatverlichting in de dorpjes, maar men heeft wel een mobiele telefoon en internet
Daarnaast is alles hier erg armoedig.
In Meo Vac onze slaapplek opgezocht omstreeks 15.30 gearriveerd, wederom een prachtige plek. We verblijven in een oud Mhong huis, en slapen met z'n allen op een slaapzaal.
Zeer sfeervol, erg authentiek, romantisch en bijzonder zijn de woorden die wij hiervan kunnen zeggen.
Hier wonen ook 2 puppy's als huisdier gelukkig. Ze heten TO Be en Not TO Be.
Hoe het slapen op een slaapzaal zal bevallen, vertellen we jullie morgen.

Wel onvoorstelbaar dat in elk dorp, slaapplek WiFi is dus tot nu toe kunnen we ons dagboek goed bijhouden.

(Priscilla, hotel van gisteren in Dong Van was eenvoudig, maar goed en schoon. Er was geen inpandige eetgelegenheid, dus voor ontbijt konden we bij de buren terecht. Niks mis mee).

Tam biêt.