Mekong Delta

Het Zuiden

Vandaag staat er een vlucht gepland. We worden om 09.00 uur opgepikt in ons hotel door een chauffeur met nieuwe gids.
We starten natuurlijk zoals gewend met een heerlijk ontbijt. Aangezien menigeen vannacht de regen heeft horen kletteren, het ging er soms echt op, kan niet iedereen spreken van een goede nachtrust.
De ontbijtzaal is behoorlijk vol, gisteravond is er een bus Nederlanders aangekomen, zij maken een groepsreis door Vietnam. Tijdens het ontbijt wordt voor hen de lunch al genoteerd, tosti ham, of tosti ham kaas.
Wederom voelen wij ons blij met de keuze die we hebben gemaakt om toch voor een privé reis te kiezen. Heerlijk om met z'n viertjes te bepalen waar en wat je eet, doet, wil zien. Het lijkt erop dat we de smaak van individuele reizen te pakken hebben gekregen.
Om 09.00 uur de koffers in de bus, en op naar Danang AirPort.
Koffers ingeleverd, er zijn hier echt geen rijen wachtenden voor U, en door de paspoortcontrole .
Hans moest zijn buidel leeg maken, en hij kon zijn Che zippo inleveren. Volgens de
Security mag je maar een aansteker meenemen, en Hans had er 2 in zijn buidel zitten.
Nog geprobeerd of iemand anders van ons de zippo mocht overnemen, maar hier trapte ze niet in.
De keuze was snel gemaakt, in Nederland wordt er binnenkort een nieuwe zippo gekocht met afbeelding van Che Cuevares.
Toen op naar de ijskoffie. Gisteren van Tejo deze tip gekregen, en vandaag op Danang AirPort zagen wij deze koffie voor het eerst op de menukaart staan. Goeie lekkere, maar ook machtige koffie gedronken. O ja, Tejo, Trudie en Hans zullen deze koffie vaker gaan bestellen, bedankt voor de tip.
Op naar de gate. Bij het inboarden werd Helmie eruit gehaald, er klopte iets niet met de bagage, dus moesten we weer terug, via de douane naar de incheckbalie om te kijken wat er fout was.
Met z'n viertjes terug gelopen, naar bleek ging het om de tas van Hans en Marion. Daar zat een busje in met zippo vloeistof.
Ook dat flesje is Hans nu kwijt. Vandaag brengt de zippo Hans geen geluk, maar het feit dat hij al ruim 14 dagen met baba op stap is, maakt alles weer goed.
Het weer in Danang is slecht, veel wind dus wij verwachtte aardig wat turbulentie. Het viel reuze mee, en na een uurtje kwamen wij goed aan op het vliegveld van Ho Chi Mingh.
Hier stond onze nieuwe gids Loi te wachten. Kennis gemaakt, zo ook met een nieuwe chauffeur.
De lunch moest nog geregeld worden, dus in Ho Chi Mingh even een supermarkt opgezocht.
Wat een massaal ding. Groot, groot en nog eens groot. Wij uiteindelijk in een fastfood restaurant, in deze enorme winkel, een broodje besteld. Voor ons lang geleden dat we op deze manier een lunch hebben genoten. Maar, ondanks het massale, het broodje was lekker.
Na de korte lunch door naar de Mekong Delta.
Onderweg een korte cola-plas-rook stop gemaakt, hier ook de Vietnamese noot cû âú deze groeit onder de grond, en smaakt naar walnoot. Met deze lekkernij onze tocht snel verder ging.
Uiteindelijk kwamen we aan bij Can Tho, hier is onze homestay voor vanavond.
We kregen te horen dat de bus niet bij de homestay kon komen, dus moesten er in het donker dagrugzakjes klaar gemaakt worden.
Op straat in de stortende regen, werden door ons de koffers opengemaakt en de hoognodige zaken eruit gehaald voor de nacht.
Op naar ons gastgezin in de nog steeds de stromende regen. We moesten zo'n 10-15 minuten aan de wandel, over donkere paadjes, slechts 1 zaklamp tot onze beschikking, de rest zat natuurlijk in de koffer.
We komen wederom uit op een bijzondere plek, een huis gelegen aan de Mekong Delta. We maken kennis met de hele familie, oma, moeder, dochter, kleinkind, opa, allemaal even gastvrij en vriendelijk.
Naar blijkt zijn wij de enige gasten. We krijgen een cookingclass. Er wordt ons geleerd hoe we Vietnamese loempia's moeten maken, ook moeten wij zelf een Vietnamese pannenkoek maken, die we aansluitend gezamenlijk gaan nuttigen.
Mooi plaatje, de Hollanders die koken op een gasbrander, en dan ook nog eens lekkere gerechten kunnen produceren.
Wij hebben heerlijk gegeten van ons zelf gekookt voedsel, dit werd ook nog eens aangevuld met kip, vis, noodle, soep, kortom, het kon niet op.
Als toetje kwamen er twee borden met allerlei vruchten, kortom wij waren volledig verzadigd, en zijn vrij snel daarna moe en voldaan naar onze slaapplekken vertrokken.