Vrije dag Arequipa
Door: Peruaantjes
Blijf op de hoogte en volg Helmie, Trudie, Hans, Marion
27 September 2016 | Peru, Arequipa
Een vrije dag vandaag, toch allemaal ruim voor de wekker wakker.
Om 8.00 uur zitten we aan het ontbijt, buiten in het zonnetje. Wat willen we nog meer...
We besluiten om in de ochtend een wandeling door de stad te maken, op zoek naar het uitkijkpunt over de stad en de vulkaan Misti.
Onderweg, taxi's, taxi's en nog eens taxi's. Jeminee, die rijden er hier veel, en allemaal verschillende.
Ook,opvallend, wij lopen in een korte broek met een shirt, sommige Peruanen dragen uggs met bond, en dikke winterjassen. Veel contrasten zo op straat. Het weer is prima.
Zo eigenwijs als we zijn, wijken we natuurlijk,weer van de route af, we zijn die uitlaatgassen snel beu, en stippelen onze eigen route uit. Uiteindelijk bijna 8 kilometer verder hebben we van alles gezien, maar géén uitkijkpunt.
We hebben de weg gevraagd aan menig Peruaan, maar zij wisten ons niet de juiste route aan te geven.
Onderweg kwamen we een kerk tegen,( Iglesia de Camai ) zeer mooi gebouw aan een parkje.
Ferdinand, een ietwat ouder mannetje zat daar op een bankje en kon ons in goed Engels vertellen van de afkomst, de kerk, en de omgeving. Ferdinand gaf ons de tip om boven op het dak van de kerk te gaan kijken, volgens hem de mooiste plek om het uitzicht te bewonderen.
Zo gezegd zo gedaan, samen met Ferdinand de ruimte naast de kerk bezocht, een soort van oud klooster, wat inmiddels ook als museum dient.
Uiteindelijk beland op het dak met een inderdaad machtig mooi uitzicht.
We zien de vulkaan Misti, we zien de Pichu Pichu en we zien de Chachani, wauw wat een mooi vergezicht. En dan natuurlijk nog de stad zelf, groots van opzet, wat boffen wij met Ferdinand.
Terug onder aangekomen moeten we nog even wachten want om 12.00 uur staat er een bruiloft gepland. Natuurlijk willen wij dit ook met eigen ogen aanschouwen.
Feestelijk opgedofte gasten komen aan bij de kerk, de bruid zit al langere tijd te wachten in een geweldige oude auto. Een hele happening.
Uiteindelijk is ook papa gevonden, en mag het bruidje de auto verlaten. Jeminee, wat een kitsch, van haar outfit hadden we meer verwacht......maar ja, zelf zal ze het wel bijzonder vinden. Wij houden nu eenmaal niet van kantjes, glitters en veel,tierelantijn.
We nemen afscheid van Ferdinand en vervolgen onze weg op zoek naar het uitkijkpunt.
We zien een echt Peruaans binnenplaatsje, restaurantje en besluiten hier binnen te gaan voor een colaatje.
Aangekomen krijgen we een Spaanse menukaart in onze handen, en we gaan de gok wagen. Gelukkig ook een paar plaatjes op de kaart die er wel aantrekkelijk uitzien, daar gaan we voor.
Het is voortreffelijk, wat een lekkere lunch genieten wij hier. Kicken.
Opvallend, we hebben een Spaans woordenboek, maar van alles wat er op de menukaart vermeld staat is bijna niets terug te vinden.
De Peruanen hanteren toch weer net even andere Spaanse woorden dan in ons boekje vermeld.
Maar, wat blijkt, met handen en voeten, met plaatjes en uitdrukkingen komen we een heel eind.
Na de lunch gaan we verder op zoek naar het uitkijkpunt. We vragen meerdere malen de weg en blijven maar lopen. Wanneer we uiteindelijk weer in de buurt van ons hotel terecht komen, besluiten we te kiezen voor de gemakkelijkste weg, terug naar het zwembad. Heerlijk effe relaxen.
In de vroege avond gaan we opnieuw het centrum in. Het is een drukte van jewelste, bij navraag blijkt dat er een evenement gepland staat om 20.30 uur, vuurwerk op het plein bij de kathedraal, en naar wat wij begrijpen wordt dit groots gevierd door een telecombedrijf.
We bezichtigen de kathedraal, zeer mooi van buiten, van binnen minder opvallend is onze mening.
We hebben te weinig tijd voor een bezichtiging van de Monasterio de Santa Cathalina, jammer maar helaas.
We beëindigen de avond op een dakterras aan het grote plein, we eten een hapje en wachten op het spektakel het vuurwerk. We zitten eersterangs. Na ons eten en meerder drankjes, is het publiek enorm, vele mensen willen het vuurwerk aanschouwen. Er is luidde muziek, volop acts van steltenlopers, ballonnen etc. Wij kijken de menigte in, heerlijk al die mensen aanschouwen.
Omstreeks 21.00 uur houden wij het voor gezien. Vanaf 20.30 uur hebben we één vuurwerk knal gehoord.
We wandelen rustig terug naar ons hotel.
En jawel hoor, net terug voor de deur gaat het los. Het vuurwerk is groots en veel, wij zien op afstand de lucht verkleuren.
Net iets te vroeg vertrokken dus.
We bekijken het vanaf een afstand, ook mooi.
Nu heerlijk naar bedje toe, we merken toch wel dat de hoogte iets doen met ons lijf. We zijn soms wat eerder moe, en lopen gaat niet zo snel, dus aanpassen geblazen.
Groetjes.
-
27 September 2016 - 17:52
Gerrie:
Hai... Ik lees jullie mooie verhaaltjes vanuit m'n luie ligbed op het strand van Egypte.... Leuk.... Fijne vakantie Julie allemaal en blijf schrijven.... Gr G X
-
28 September 2016 - 14:08
Frank:
Wat een leuk verhaal weer. En volop genieten daar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley