Bigipan

Donderdag 17 oktober
Vandaag opnieuw om 07.30 uur aan het ontbijt. De koffers zijn gepakt, en daarnaast staat er een rugzak paraat. We verwachten Ranjeeta, de gids die ons de komende dagen zal begeleiden, om 08.30 uur. Zij zal ons naar la petite maison brengen, waar de koffers achter zullen blijven. Wij gaan dan door naar Bigi pan, we overnachten op het water. Aansluitend 2 dagen Bloemdaal, dus onze koffers zien wij de komende dagen niet terug.
Goed nadenken hoe te pakken, de fotoapparatuur moet mee, de verrekijkers, de opladers, én natuurlijk de haargel niet te vergeten.(voor Trudie) Het lukt ons om op tijd met 1 rugzak per persoon klaar te staan.
Ranjeeta is een leuke meid van Hindoestaanse afkomst, ook zei weet volop te vertellen over de natuur, de cultuur en meerdere religievormen in Suriname.
We gaan met elkaar een autoruit aan die zeker 5 uur zal duren, er is ruimte genoeg om van elkaar te leren.
We doorkruisen 5 districten, we beginnen met district Paramaribo, de stad met zijn vele voorwijken.
Hierna volgt Wanica, waarin we Lelydorp vinden. Hier wonen vele Surinaamse moslims. We rijden door na het district Saramacca, met hierin als hoofdplaats Groningen. Groningen ligt aan de Saramacca rivier, een dunbevolkt gebied met veel rust en natuur. Ruim 180 jaar geleden zijn er veel boeren naar Suriname gekomen om het land hiermee op te gaan bouwen, landbouw, rijst en groenten, kleine bedrijven werden opgericht. Helaas is de ziekte lepra of tyfus uitgebroken, alle zieke mensen werden in een kolonie geplaatst genaamd Voorzorg, tegenover het dorp Groningen, waar menig mensen stierven.
We maken een stop op het plein, hier staan vele gedenktekens. Ranjeeta geeft uitleg bij elk monument.
Ook horen we hier dat de naam Wouters ook hier erg bekend is. Vele rijke Groningse boeren hadden deze achternaam, en vele nazaten zijn in Suriname blijven wonen. Eindelijk kennen we de roots van Trudie, altijd bruin, altijd te laat, behalve op de werkplek, zou het dan toch zo zijn....
We rijden door naar het Coronie district. Dit district is bekend om zijn kokospalmen.
We stoppen bij een kraampje langs de straat om kokoswater te drinken, heerlijk een verse ijskoude kokosnoot uit de vriezer.
Genieten geblazen. Ook stoppen we nog bij een supermarkt om wat biertjes in te slaan want op de lodge is geen alcohol te verkrijgen.
We gaan verder onderweg naar Bigipan, wat letterlijk betekent grote meer. Bigipan is 130.000 hectare groot, gewoon enorm.
Ranjeeta maakt nog een stop, zij haalt de lunch op, dan snel verder want we moeten om 14.00 uur op de plek zijn waar het bootje op ons wacht.
Aangekomen op deze plek, eten wij onze lunch op een boomstam aan de waterkant. Javaanse bami, wederom heerlijk.
En later blijkt dat deze lunch gemaakt is door de vrouw van Jonathan, de kok van Mantjes. De Surinaamse/Javaanse keuken bevalt ons uitstekend.
We wachten even op de andere groep, en nog even, en weer even, jeetje, deze groep is nu inmiddels al bijna een uur te laat. Het Surinaamse kwartiertje is allang voorbij.
Ondertussen neemt de dreiging vanuit de lucht ook steeds meer toe. We horen de onweer dichterbij komen.
Uiteindelijk komt er een busje aan met 5 mensen. 50 minuten te laat.
Marion maakte hier een opmerking over, zij kreeg meteen een sneer terug. De toon is gezet.
We stappen snel in het bootje en gaan op weg.
We varen een klein stukje en moeten dan overstappen in een andere boot. Deze boot brengt ons naar Mantjes, ons verblijf op het water, waar we de nacht door gaan brengen.
Maar voordat het zover is zijn wij al overrompeld door de schoonheid van de natuur. We varen een ruim uur en spotten hierin meerdere vogelsoorten, waaronder de zwarte Arend buizerd, zelfs eentje die een slang als prooi gevangen had. Ook de rode ibis wordt gezien, zo mooi en uniek.
Vele vele vogels meer vliegen ons voorbij of zitten in de vegetatie. Dit is echt bijzonder.
We komen aan bij Mantjes, een open verblijf op het water, met hierbij gelegenheid tot chillen in de hangmat, een lange tafel waaraan we kunnen lunchen en dineren, een bar met hierbij de kookgelegenheid, 6 kamers voor 2 personen. Jonathan de kok verwelkomt ons.
Geen bereik, geen mobiele oplaadpunten, geen warm water,rust om ons heen overal. We horen kabbelend water en zien van alles om ons heen vliegen.
We leggen onze rugzakken neer en krijgen een slaapplek toegewezen,
Geen warm water, een emmer met koud regenwater kunnen we gebruiken om onszelf te verzorgen. Echt een plek waar iedereen wil zijn, wat een rust.
Om 17.15 uur krijgen we een avondtour aangeboden door Gregory, de bootsman. We gaan het meer op om vogels te spotten, waarop de vraag komt van een mede toerist of dit andere vogels betreffen dan die we eerder hebben gezien,.............
We reageren maar niet meer, maar zijn blij uiteindelijk alleen aan boord te stappen.
We varen onder een gitzwarte lucht, en zien weer allerlei bijzondere vogels in enorme getalen. Bruine pelikanen, en honderden rode en witte ibissen. Wauw, echt bijzonder. Ook hebben we nooit geweten dat er zoveel soorten reigers zijn op deze plek. Echt apart. Menig Vogelaar zal jaloers zijn op alles wat wij tegenkomen. Ook springvisjes, tarpoens genaamd, zijn van de partij, zij springen volop in het rond naast de boot.en soms ook erin die we snel weer vrij laten. Kei, kei mooi.
We belanden in een bijzonder gebied, met hierin vele dode bomen in brak water, en dan ineens, ....... het gaat regenen, kleine druppels, grote druppels, enorme druppels, het gaat gieten, er komt zoveel regen naar beneden dat wij binnen 2 minuten enorm doorweekt zijn, er is geen houden meer aan. Wij varen terug en komen letterlijk als compleet verzopen katjes aan.
Gelukkig hebben we allemaal nog wat schoons en droogs aan kunnen doen, voordat we aan tafel gaan.
Heerlijk is de Soto soep gemaakt door Jonathan, bijzonder, een recept wat we gaan onthouden.
Inmiddels is het droog en kunnen we om 20.30 uur gaan starten met de avond tour, opzoek naar de kaaimannen én slangen.
We spotten met lampen, zien de ogen van de kaaiman, maar voordat wij in de buurt zijn is de kaaiman al vertrokken.
We keren terug, wat een heerlijke dag hebben wij achter de rug. Nog een laatste biertje en zoeken dan toch ons mandje op.