Ba Be

Vroeg op pad.
5 uur eruit, 6 uur vertrekken richting Ba Be lake. Zonder ontbijt.
7.30 eerste sigaretten stop omdat de eenden niet van de weg af wilde. Er loopt vanalles waarvoor je op de rem moet. Honden, varkens, biggetjes, kippen met kuikens, runderen met kalfjes eenden en dronken mannen. Bij de stop kwam een dronkaard naar ons toe, helemaal blij en dit om 7.30 uur. Kon bijna niet op z'n benen staan.had al vroeg aan de rijstwijn gezeten.
Opvallend dat deze man vooral veel aandacht had voor Hans, toen hij Hans echter met zijn vieze handjes aan wilde raken, zijn we gauw de bus ingestapt, en verder gereden.
Onvoorstelbaar dat sommige mensen om 07.30 uur al dronken op straat kunnen lopen, terwijl anderen mannen, vrouwen en kinderen staan te ploeteren op het rijstveld.
In deze mooie heuvelachtige groene omgeving leven de MânPeople. De vrouwen scheren de voorkant van hun haren, zij hebben een half kaal hoofd en geen wenkbrauwen.
8.30 uur Het ontbijt genoten in Mo Thyit, de Cubanen en Zweden zijn in het verleden hier naar toe getrokken om de Vietnamezen te helpen met titanium,goud en ijzer mijnbouw.
Ontbijt springrol op een lokaal terras, het zag er niet uit, dus onze honger was eerder gestild, ondanks het gezicht, smaakte de springrol sommige wel. Gelukkig was er voor de anderen ook heerlijke koffie.
Hans & Trudie vele ballonnen en pennen uitgedeeld. Kinderen kwamen op een gegeven moment uit allerlei huizen gevlogen om met ons kennis te maken. De kinderen zongen voor ons een Vietnamees liedje, jawel Vader Jacob. Toen wij met z'n vieren de Nederlandse versie gezongen, vielen alle mondjes open. Was een leuke plek met spontane vrolijke mensen, en kinderen die volop genoten en blij waren met een ballon en pen.
Vele Vietnamezen staan er versteld van dat Hans met 3 vrouwen reist. Ze roepen dan ba ba. Betekend 3 vrouwen.
Wat ze ook zeer bijzonder vinden zijn vrouwen die roken.
De Vietnamezen vrouwen roken namelijk niet.
Om 12 uur colastop in Cho Ran, en hier ook de lunch ingeslagen voor op de boot. Quin kwam met echte koetjes kaas aan. Dat wordt smullen.
Onze tocht voorgezet richting Ba Be, het landschap blijft ons verbazen, geweldig mooi.
Ba Be betreden we via het Natonial Parc.
Onze chauffeur zet ons af bij de boot, en rijdt zelf via de weg naar onze home stay. Wij stappen in een boot, om te gaan genieten van het park. Het park bestaat uit meerdere meren.
Wij gaan ze allemaal bezichtigen, hebben gisteravond in samenspraak met de gids besloten het programma enigszins aan te passen. Onze boottrip zou 30 minuten duren, door eerder te vertrekken vanochtend, en de lunch te gebruiken op de boot, kunnen we nu een hele middag ronddobberen op het Ba Be meer.
Blijkt een prima keuze, we genieten volop, en genieten hierbij enorm van een wit broodje met koetjeskaas. We leggen de boot aan, wandelen een kilometer en bezoeken daar een mooie waterval. Ook springen we op een aangewezen plek met z'n drieën in het water, ik bedoel met z'n viertjes want de gids neemt ook een duik.
Trudie besluit zich op te werpen als fotografe.
Opvallend hier in Vietnam is dat we weinig tot geen dieren zien hier in het nationale park. Er wordt door ons toch nog een ijsvogeltje gespot. Volgens de boeken heeft dit nog steeds als oorzaak de oorlog, en het feit dat Vietnamezen jagen op alles wat beweegt.
Jammer want het park hier is groot genoeg om vele dieren te herbergen.
Op de terugweg aangelegd, en onze route richting home stay wandelend afgerond.
Aan onze gids nog even gevraagd hoe de Vietnamezen over de natuur denken. Quin geeft aan dat mensen zich slechts bekommeren om het krijgen van geld inzake levensonderhoud. Mensen interesseren zich niet voor de natuur, en ze jagen op alles wat beweegt. Wij zien veel vuilnis in de bermen, wat dit idee voor ons ook bevestigd. Er zijn voor de lokale mensen andere belangen die spelen.
Onze homestay ligt weer op een bijzondere plek. We zitten in een Tay huis, omgeturnd tot verblijf voor gasten.
Prachtige plek. We slapen met z'n vieren op een slaapzaal, hopen dat dit beter zal bevallen dan de vorige keer.
Zojuist heerlijk gegeten, klaar gemaakt door de familie
We moeten Priscilla nog even bijpraten, want kwamen er achter dat we dit in onze vorige verslagen vergeten zijn.
In Auberge Meo Vac bleek de slaapzaal flinterdunne matrasjes te hebben, daarnaast hadden we gasten op de slaapzaal die ons met het gesnurk uit de slaap hielden. Het was een geweldige plek, echter de dag erna waren vele van ons echt gebroken, pijn in het hele gestel.
Buiten dat was het een heerlijke plek om te verblijven.
De dag erna zaten we in het Song Gam Pension, Quin heeft onze kamers omgeboekt, dit omdat we anders in de kelder sliepen. Nu hadden we een mooi uitzicht over de rivier, en een eigen terras.
Song Gam Pension was eenvoudig maar goed verblijf. Alles was schoon, wij hebben allen heerlijk geslapen.
Bij Song Gam was geen eetzaal, dus het eten moest buiten de deur.
Bijvoorbaat maar vast over onze home stay op dit moment, prima verblijf, heerlijke plek, ziet er goeden verzorgd uit.
Zo, Priscilla, wij zijn weer bij gepraat.

Zoals jullie lezen, met ons gaat het goed. Wij blijven genieten van het bijzondere Noord Vietnam.
Tot nu toe, echt een aanrader.
Groetjes van ons.