Boven Suriname rivier
Blijf op de hoogte en volg Helmie, Trudie, Hans, Marion
24 Oktober 2019 | Suriname, Paramaribo
Vandaag beloofd een relax dag te worden.
Om 06.15 stappen we in de korjaal om het ochtendgloren te aanschouwen vanaf het water. De vogels worden wakker, en voorzichtig komt de zon boven de jungle uit. We varen zonder geluid dus motor uit, wat de beleving des te intenser maakt.
Heerlijk dobberen we over het water en laten de rust over ons komen.
Rond 07.45 uur bezoeken we het dorp Semoisi, het dorp waar een basisschool staat. Om 08.00 uur start deze school en wij mogen getuigen zijn.
Els & Dirk-Jan zijn bij ons, en Els heeft vanuit Nederland lesmateriaal meegenomen voor de kinderen. Dit materiaal is afkomstig van een Nederlandse basisschool en wordt hier in dank aanvaard. De directrice is enorm blij met deze leesplankjes, de klokken, de leesmethode, de schriften en de pennen. Ondertussen is de school gestart, na het luiden van de bel staan de kinderen in 2 rijen voor het klaslokaal. Het is stil, opnieuw word de bel geluid en de kinderen lopen gedisciplineerd de lokalen binnen. Zo beginnen de kinderen deze dag zingend. Vanuit alle klassen zijn er liedjes te horen.
Normaliter wordt om 08.00 uur de vlag gehesen en wordt het volkslied door de kinderen gezongen. Momenteel is het hijskoord stuk en kan de vlag niet gelezen worden. Dus ook geen volkslied.
Wij kijken in alle lokalen, maken fofo’s en kijken samen met de kinderen in hun schriftjes.
8 klaslokalen, 8 onderwijsgroepen. Het lijkt hier, ondanks de weinige middelen goed georganiseerd.
We keren terug naar het resort en gebruiken ons ontbijt
Tijdens het ontbijt word het programma omgegooid, we besluiten om tegen de avond een wandeling te gaan ondernemen door twee dorpen.
Daarna gaan we de kaaimannen spotten op de rivier.
We kunnen relaxen, zwemmen wat in de rivier, hangen in de hangmat, kortom rust en genieten, en dat alles in een goed gezelschap. Inmiddels zijn we nog met z’n zessen over op het resort, Els, Dirk-Jan, en wij met z’n viertjes. We boffen wederom om met leuke mensen op een buitengewone locatie te mogen verblijven.
We zwemmen samen, hangmatteren, en Parboreren (bier drinken)en relaxen volop.
Om 17.00 uur stappen wij weer de korjaal in we bezoeken het dorp Semoisi, andere opstelling van de kleine huisjes, en sommige ook wat groter van bouw.
We lopen door het dorp en begroeten de mensen. Bijna niemand wil op de foto, ook daarbij is bekend dat er vanuit het verleden toeristen verkeerd zijn omgegaan met foto’s van de bevolking helaas.
Een aantal vrouwen lopen met ontbloot bovenlijf, met name de onderkleding geeft aan welke status men heeft, getrouwd, vrijgezel.
Ook aan de rivierkant zie je diezelfde vrouwen bezig met hun werkzaamheden. Zij lopen met op hun hoofd de halve huisraad én aan iedere hand een volle emmer water zo het dorp in zonder te knoeien. Ze zijn echt sterk en goed getraind.
Ook staat er vooraan in het dorp een apart huisje. Hier moeten de dames tijdens hun maandelijkse periode verblijven. Zij mogen geen contact hebben met de overige dorpsgenoten. Ook badderen e.d aan de waterkant moeten zij in afzondering doen. Alleen als zij nog kleine kinderen hebben. ( borstvoeding) die mogen bij moeders blijven.
Vanuit Semoisi lopen we verder naar PenPen,door een stukje regenwoud.
We zien de pijlgifkikker, horen weer vele vogels én zien zelfs onderweg een paar kippen lopen. Er is hier in het binnenland geen varken, koe, geit, schaap, hond te zien, enkel een aantal kippen zien wij vanavond.
Terug naar het resort voor het avondeten.
Nog niet verteld, maar hier dus echt geen internetbereik en/of WiFi. Hier geen winkels, beperkte stroomvoorziening inde avond, en alleen maar koud water. En raar maar waar, we missen nu niets.
Het avondeten is wederom goed.
Hierna opnieuw de korjaal in voor het spotten van kaaimannen op het water.
We varen een klein stukje en dobberen dan over de rivier onder een enorme sterrenhemel. We laten ons meedrijven op de stroming en genieten van alles wat er gebeurt.
Met de zaklampen zoeken we naar ogen van kaaimannen, en Dirk-Jan en Marion zien er eentje, die snel het water induikt.
Ook horen we ineens een plons vanaf de kant, naar we later horen moet dit een otter geweest zijn. Het barst hier van de muggen, vliegen, motten en andere insectachtigen die zich graag laten vangen door onze lichtbundels.
Heerlijke avond.
Als afsluiting nog een lekker Parbo biertje.
Suriname is voor de natuurliefhebber een waar paradijs.
-
06 November 2019 - 11:33
Drees:
Wat? De pijlgifkikker is de giftigste kikker die er is. Cool!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley