Hectisch Hanoi
Door: Helmie,Trudie,Hans,Marion
Blijf op de hoogte en volg Helmie, Trudie, Hans, Marion
05 Oktober 2014 | Vietnam, Hanoi
Hectisch Hanoi
Vanmorgen Marion vroeg wakker, en om 06.00 uur al te vinden in het park. Met haar vele Vietnamezen samen, die de Capuera uitvoerden. Ook vele ouderen, bejaarden die bezig waren met ochtendgymnastiek. Foto's leverden het bewijs aan Hans, Trudie en Helmie, want die kwamen na een goede nachtrust pas om 07.00 uur uit hun bedje gerold.
Hierna heerlijk Vietnamees ontbijt genoten in het hotel.
Om 09.00 uur stond Quin voor de deur, samen met chauffeur voor de rondleiding door de stad.
Begonnen bij het Ho Chi Minh mausoleum, een enorm gebouw, omringd door allerlei groene parken gevuld met bonsai of andere boomsoorten.
Ho chi minh is voor Vietnam de meest belangrijke persoon geweest, hij was de leider van het volk.
Zijn begraafplaats is ontstaan doordat de bevolking van Vietnam dit bepaald heeft, zelf wilde Ho chi minh gecremeerd worden.
Na alle jaren blijft het mausoleum een gedenkplaats voor vele Vietnamezen en toeristen.
Helaas voor ons was Ho chi minh zelf op vakantie, zijn lichaam is naar Rusland toe voor herstelwerkzaamheden.
Hierna doorgelopen naar het paleis van Ho chi minh. Een enorm gebouw, waar de leider zelfs slechts 4 maanden gewoond heeft. Hij vertelde zich niet bijzonder te voelen, en wilde ook wonen in een normaal huis, geen paleis.
Hij is toen voor jaren ingetrokken in een kleinere woning nabij het paleis. Wel ook op een mooie plek.
Hierna verder gereisd naar de Tran Quoc pagode. Een boeddhistische tempel.
Deze tempel ligt aan een meer, en is in de zesde eeuw opgericht.
Voor veel mensen een heilige plek, waar ze regelmatig offers gaan brengen.
Opvallend is de hoeveelheid boeddha's die je vind rondom en in de pagode.
Veel foto's gemaakt, een bijzondere plek.
Samen met Quin op naar de koffie. Bij een heerlijk tentje vanuit ons bankje weer naar het vele verkeer zitten kijken. Je hebt hier letterlijk ogen tekort voor het zien wat er rondom je gebeurt.
En nee Piet en Marij, ze rijden niet links, maar ook niet rechts, ze rijden gewoonweg overal
Kriskras door elkaar heen. Er zijn volgens onze gids wel regels, echter die volgt niemand. Wat ons opvalt nog niet 1 ongeluk gezien, en geen agressie in het verkeer. Voor Nederland een aanrader.
De tempel van de literatuur ( van mieu) ook bezocht.
Hier gaan jongere kinderen om geluk vragen, zodat zij een studie kunnen gaan volgen aan de universiteit. Dit gebeurt in speciale kledij. Zeer bijzonder om te zien.
Wanneer de oudere afgestudeerd zijn, hervatten zij dit gebruik om terug te keren naar de tempel in speciale kledij als bedankje.
Hierna op naar de lunch. Onze chauffeur een vrij middag gegeven, want wij vonden dat we best konden lopen.
Gegeten bij Little Hanoi, een lokaal Vietnamees restaurant.
Wij hebben gegeten wat onze buren hadden besteld. Het zag er zo lekker uit op hun bord, dat wij het ook de moeite waard vonden. We wisten wel dat het scampi's waren, en aubergine, maar de rest was een koppeltje verassing. En wat denk je, het was overheerlijk. Gewoon bestellen wat je buurman eet, werkt prima. Ondanks de grote handicap, geen mes en vork te bekennen, alleen maar tjopsticks (stokjes)
Verder gewandeld door oud Hanoi. De lokale markt bezocht, een plek waar bijna enkel Vietnamezen komen.
Vele steegjes en kleine straatjes, vele mensen met allerlei eten en koopwaar op straat. Voor ons ook opvallend, vele vrouwen die werken en handel bedrijven. Weinig mannen ogenschijnlijk actief op de arbeidsmarkt.
Vanuit Oud Hanoi doorgelopen naar een terras daar ze tapbier verkochten. Waar ze volgens Quin het beste tapbier van heel Vietnam verkopen.
Trudie, hans en Marion kunnen dit beamen. Zij hebben lekker genoten van hun pilsjes.
Leuke gesprekken met Quin gevoerd. Hij is getrouwd heeft 2 dochters van 6 & 12 jaar en is 39 jaar.
Hierna wij afscheid voor vandaag genomen van Quin en na pinnen,plassen .e.d wij op naar de Red Rivier van Hanoi. Helaas geen rivier gezien, maar via de spoorbrug een eindje gesjouwd. Hier zagen we toch wel de krottenwijk van Hanoi. Terwijl wij dachten dat er niet echt armoede is. We zagen de ratten onder ons vandaan schieten.
Geen rivier dus maar terug naar ons oude bekende terras, want verder weinig terrasjes te bekennen.
Weer vele malen de weg over steken wat een uitdaging blijft. Maar het mooie is iedereen heeft respect voor elkaar.
We vroegen nog aan elkaar: wat gaan we nu doen? Eerst de weg oversteken zegt Hans. En overleven zegt Trudie. En dan? Dan gaan we vieren dat we veilig overgestoken zijn.
Op het terras hadden we toch wel zin in een klein hapje. Bij het no.1 café waar we zaten hadden ze niets. We hadden zin in een Vietnamese loempia. Dus via Google vertaal opgezocht en een buurvrouwtje van het café wist wat we bedoelde. marion mee met haar. Komen aan bij een oud vrouwtje die van alles verkocht behalve loempia's . Toch maar iets mee genomen, vettig maar toch lekker. Morgen zullen we op toilet zien of het goed gevallen is.
Nu om 22.30 na enkele biertjes en cocktails voor Helmie ( alcoholvrij )in het park dit verslag aan het typen. Zo naar bedje en morgen om 8 uur op naar het noorden.
Nog effe voor onszelf, Hanoi telt 8.000.000 inwoners, waarvan volgens ons 7.500.000 mensen op een scooter rijden, en een iPhone hebben. We blijven onze ogen uitkijken.
Volgens onze gids redt een gezin met 2 kinderen het met een inkomen
van rond de 400 euro.
Ook toch wel blij dat we morgen de uitlaatgassen en de hectiek achter ons kunnen laten en op gaan naar het platte land.
Ook heel bijzonder, FaceTime, gisteren met Noud, Wilma en uitgetelde hondjes, vandaag met Anne, Ronnie, pippa en Elvis. Onvoorstelbaar wat een techniek, en ook nog GRATIS.
Voor jullie een uitgebreid verhaal om te lezen, voor ons "later" een reminder, want wij maken zoveel mee dat we dit echt niet allemaal gaan onthouden.
Groetjes aan iedereen, nogmaals een dikke knuffel voor de dieren op deze bijzondere dierendag.
Veel liefs van ons.
Vanmorgen Marion vroeg wakker, en om 06.00 uur al te vinden in het park. Met haar vele Vietnamezen samen, die de Capuera uitvoerden. Ook vele ouderen, bejaarden die bezig waren met ochtendgymnastiek. Foto's leverden het bewijs aan Hans, Trudie en Helmie, want die kwamen na een goede nachtrust pas om 07.00 uur uit hun bedje gerold.
Hierna heerlijk Vietnamees ontbijt genoten in het hotel.
Om 09.00 uur stond Quin voor de deur, samen met chauffeur voor de rondleiding door de stad.
Begonnen bij het Ho Chi Minh mausoleum, een enorm gebouw, omringd door allerlei groene parken gevuld met bonsai of andere boomsoorten.
Ho chi minh is voor Vietnam de meest belangrijke persoon geweest, hij was de leider van het volk.
Zijn begraafplaats is ontstaan doordat de bevolking van Vietnam dit bepaald heeft, zelf wilde Ho chi minh gecremeerd worden.
Na alle jaren blijft het mausoleum een gedenkplaats voor vele Vietnamezen en toeristen.
Helaas voor ons was Ho chi minh zelf op vakantie, zijn lichaam is naar Rusland toe voor herstelwerkzaamheden.
Hierna doorgelopen naar het paleis van Ho chi minh. Een enorm gebouw, waar de leider zelfs slechts 4 maanden gewoond heeft. Hij vertelde zich niet bijzonder te voelen, en wilde ook wonen in een normaal huis, geen paleis.
Hij is toen voor jaren ingetrokken in een kleinere woning nabij het paleis. Wel ook op een mooie plek.
Hierna verder gereisd naar de Tran Quoc pagode. Een boeddhistische tempel.
Deze tempel ligt aan een meer, en is in de zesde eeuw opgericht.
Voor veel mensen een heilige plek, waar ze regelmatig offers gaan brengen.
Opvallend is de hoeveelheid boeddha's die je vind rondom en in de pagode.
Veel foto's gemaakt, een bijzondere plek.
Samen met Quin op naar de koffie. Bij een heerlijk tentje vanuit ons bankje weer naar het vele verkeer zitten kijken. Je hebt hier letterlijk ogen tekort voor het zien wat er rondom je gebeurt.
En nee Piet en Marij, ze rijden niet links, maar ook niet rechts, ze rijden gewoonweg overal
Kriskras door elkaar heen. Er zijn volgens onze gids wel regels, echter die volgt niemand. Wat ons opvalt nog niet 1 ongeluk gezien, en geen agressie in het verkeer. Voor Nederland een aanrader.
De tempel van de literatuur ( van mieu) ook bezocht.
Hier gaan jongere kinderen om geluk vragen, zodat zij een studie kunnen gaan volgen aan de universiteit. Dit gebeurt in speciale kledij. Zeer bijzonder om te zien.
Wanneer de oudere afgestudeerd zijn, hervatten zij dit gebruik om terug te keren naar de tempel in speciale kledij als bedankje.
Hierna op naar de lunch. Onze chauffeur een vrij middag gegeven, want wij vonden dat we best konden lopen.
Gegeten bij Little Hanoi, een lokaal Vietnamees restaurant.
Wij hebben gegeten wat onze buren hadden besteld. Het zag er zo lekker uit op hun bord, dat wij het ook de moeite waard vonden. We wisten wel dat het scampi's waren, en aubergine, maar de rest was een koppeltje verassing. En wat denk je, het was overheerlijk. Gewoon bestellen wat je buurman eet, werkt prima. Ondanks de grote handicap, geen mes en vork te bekennen, alleen maar tjopsticks (stokjes)
Verder gewandeld door oud Hanoi. De lokale markt bezocht, een plek waar bijna enkel Vietnamezen komen.
Vele steegjes en kleine straatjes, vele mensen met allerlei eten en koopwaar op straat. Voor ons ook opvallend, vele vrouwen die werken en handel bedrijven. Weinig mannen ogenschijnlijk actief op de arbeidsmarkt.
Vanuit Oud Hanoi doorgelopen naar een terras daar ze tapbier verkochten. Waar ze volgens Quin het beste tapbier van heel Vietnam verkopen.
Trudie, hans en Marion kunnen dit beamen. Zij hebben lekker genoten van hun pilsjes.
Leuke gesprekken met Quin gevoerd. Hij is getrouwd heeft 2 dochters van 6 & 12 jaar en is 39 jaar.
Hierna wij afscheid voor vandaag genomen van Quin en na pinnen,plassen .e.d wij op naar de Red Rivier van Hanoi. Helaas geen rivier gezien, maar via de spoorbrug een eindje gesjouwd. Hier zagen we toch wel de krottenwijk van Hanoi. Terwijl wij dachten dat er niet echt armoede is. We zagen de ratten onder ons vandaan schieten.
Geen rivier dus maar terug naar ons oude bekende terras, want verder weinig terrasjes te bekennen.
Weer vele malen de weg over steken wat een uitdaging blijft. Maar het mooie is iedereen heeft respect voor elkaar.
We vroegen nog aan elkaar: wat gaan we nu doen? Eerst de weg oversteken zegt Hans. En overleven zegt Trudie. En dan? Dan gaan we vieren dat we veilig overgestoken zijn.
Op het terras hadden we toch wel zin in een klein hapje. Bij het no.1 café waar we zaten hadden ze niets. We hadden zin in een Vietnamese loempia. Dus via Google vertaal opgezocht en een buurvrouwtje van het café wist wat we bedoelde. marion mee met haar. Komen aan bij een oud vrouwtje die van alles verkocht behalve loempia's . Toch maar iets mee genomen, vettig maar toch lekker. Morgen zullen we op toilet zien of het goed gevallen is.
Nu om 22.30 na enkele biertjes en cocktails voor Helmie ( alcoholvrij )in het park dit verslag aan het typen. Zo naar bedje en morgen om 8 uur op naar het noorden.
Nog effe voor onszelf, Hanoi telt 8.000.000 inwoners, waarvan volgens ons 7.500.000 mensen op een scooter rijden, en een iPhone hebben. We blijven onze ogen uitkijken.
Volgens onze gids redt een gezin met 2 kinderen het met een inkomen
van rond de 400 euro.
Ook toch wel blij dat we morgen de uitlaatgassen en de hectiek achter ons kunnen laten en op gaan naar het platte land.
Ook heel bijzonder, FaceTime, gisteren met Noud, Wilma en uitgetelde hondjes, vandaag met Anne, Ronnie, pippa en Elvis. Onvoorstelbaar wat een techniek, en ook nog GRATIS.
Voor jullie een uitgebreid verhaal om te lezen, voor ons "later" een reminder, want wij maken zoveel mee dat we dit echt niet allemaal gaan onthouden.
Groetjes aan iedereen, nogmaals een dikke knuffel voor de dieren op deze bijzondere dierendag.
Veel liefs van ons.
-
05 Oktober 2014 - 09:22
Ronnie Anne Drees Pippa Elvis:
Goeiemorgen, voor jullie alweer middag,
Even wennen aan het tijdsverschil. Uitgebreid verhaal juist leuk om te lezen! En inderdaad doen, voor jezelf, anders ben je de helft vergeten. Je ziet en maakt zoveel mee op een dag, klinkt prachtig. Oh ja, eten met stokjes, even vergeten ;)
Geniet ze verder daar en tot het volgende reisverslag!
Liefs ons -
05 Oktober 2014 - 13:47
Harry:
Leuk om te lezen, wil ik ook nog een keer naar toe. -
05 Oktober 2014 - 15:26
Yvonne Zeegers:
Ik ruik de uitlaatgassen hier!
Geniet van jullie vakantie!
-
05 Oktober 2014 - 18:45
John En Greet :
Zo, wat een belevingen daar bij jullie.
Leuk om jullie verhalen te lezen, zo kunnen we meegenieten van Vietnam genieten in ons kikkerlandje.
Veel plezier, geniet er allen van.
Groetjes van de rodevoort . -
05 Oktober 2014 - 19:40
Linda :
Ha,
Leuk om jullie verhaal te lezen, geniet ervan..
Heel veel plezier samen.
Groetjes daar...x -
06 Oktober 2014 - 20:00
Henk:
Wat een leuke verhalen. Veel plezier.
-
07 Oktober 2014 - 09:18
Gerda :
Hallo
Ik lees met veel plezier jullie vakantiebelevingen. Geniet van dit mooie land en veel plezier samen.
Groetjes uit Haps
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
