Treinreis van Bago naar Yangon

Zaterdag 28 november

Ontbijt staat gepland om 09.00 uur. Aangezien wij elke dag vroeg uit de veren zijn, besloten om om 07.30 uur de omgeving te gaan verkennen. Hans blijft lekker liggen, alhoewel, er lopen hier een aantal jankende kinderen, dus of hij kan blijven slapen?
Wij op pad met de fotocamera. We lopen door een klein dorpje, de mensen allen even vriendelijk. We zien hoe ze een soort van bloedworst maken, hier iets wat op de markt verkocht zal worden. We lopen een rondje en willen via de golfbaan terug naar ons hotel keren. Helaas, we worden gestopt én krijgen voor het allereerst in Myanmar
"nee" te horen. We mogen hier niet lopen en moeten terug.
Dan maar via het dorpje, blijft leuk om vriendelijke mensen te ontmoeten.
Terug in het hotel eerst een snelle duik genomen, waarna er er een verrukkelijk ontbijt klaar stond. Zelf gebakken brood, heerlijk. Alles wat hier geserveerd wordt komt uit eigen tuin, maakt het altijd weer net even lekkerder.
Na het ontbijt opnieuw richting zwembad, het beloofd een relaxte ochtend te worden.
Nog even overwogen om hier bij te boeken, echter e.e.a blijkt op praktische problemen te stuiten. Onze koffers staan immers nog in Yangon, én we willen de treinreis van vandaag niet gaan missen.
Twee uur eerder dan afgesproken staat onze gids al in het hotel. Wij trekken er ons niets van aan, en nemen nog lekker een duik in het zwembad. Afspraak is afspraak, om 13.00 uur vertrekken en niet eerder.
We nemen afscheid van het hotel en haar personeel, wat een uiterst vriendelijke mensen, die ons ook toezeggen alle toekomstige toeristen te zullen waarschuwen voor het olifantenkamp. Yes, is het misschien toch niet voor niets geweest.
Rond 13.00 uur vertrekken we naar het treinstation van Bago. Een klein station, vol met mensen. De kaartjesverkoop kan pas iets later, dus eerst even de straatjes verkent. Zonnebrillen gekocht, en Hans nog een overheerlijke op straat gebakken pannenkoek gegeten.
De bevolking hier is ook weer uiterst vriendelijk, en op het station trekken wij veel bekijks. Menigeen wil met ons op de foto, en de kinderen zijn gecharmeerd van de high five. Enkele kleine kindjes houden nog wat afstand, maar ook zij durven later een "blanke" een handje te geven.
We worden meegenomen naar een achterkamertje. Hier worden onze tickets geboekt, met paspoortgegevens. Trudie heet mevr. Netherlands, grappig, onze nationaliteit wordt gezien als haar achternaam. We krijgen vooraf gereserveerde stoel/banknummers.
In de trein worden de daar al zittende passagiers weggestuurd, de toeristen gaan voor, onze plek is immers vergeven. De trein is vol, mensen moeten staan, trouwens vol kennen ze niet in Myanmar, er kan altijd nog gestapeld worden.
We hobbelen richting Yangon, altijd leuk een treinreis tussen de gewone bevolking.
Opvallend weer is het vele afval dat wij in de bermen en langs de rails zien liggen, echt een punt van aandacht voor de lady, daar kan ze wat ons betreft veel punten mee scoren.
Aangekomen in Yangon staat Jill op ons te wachten. We willen nog even een souvenirsstop, en worden afgezet bij ze Shwedagon pagode. Hier worden de laatste souvenirs gekocht.
Daarna naar ons hotel, waar een leuke verassing wacht. Kane onze reisagente heeft een brief en een aantal cadeautje voor ons achtergelaten. Wat lief, wat attent. In de brief staat geschreven dat wij haar morgen nog zullen zien. Wij genieten bijvoorbaat. Wat een leuk mens.
Wederom buiten een terras opgebouwd, en biertjes aan de overkant gescoord. Buiten onze maaltijd genuttigd, heerlijk in de buitenlucht.
Onze koffers zijn uit de bewaarruimte gehaald, en wij kunnen gaan reorganiseren voor de terugvlucht morgen. Koffers pakken blijkt altijd een hele klus.