Fietstocht Bagan

Dinsdag 17 november
Allereerst even wat dingen vermelden die nog niet aan de orde zijn geweest.
Wij merken hier dat het internet veelal hapert, wij tikken onze verslagen, maar kunnen de verslagen niet altijd op de site geplaatst krijgen.
Ook foto's toevoegen gaat niet of nauwelijks, niet gevreesd, we knippen er genoeg en over een paar weekjes zijn ze echt te bewonderen.
Tijdens de nachtelijke uren worden we regelmatig gewekt, de ene keer omdat ze tussen 5.00 en 6.00 uur aan het zingen en of preken zijn (doel is donatie voor de monniken), de andere keer omdat de zwerfhonden aan het blaffen, of vechten zijn.
Aangezien wij toch iedere dag vroeg ons bed uit willen om veel te beleven, is bovenstaande geen probleem.
Dinsdagochtend om 0.700 uur ontbijt, want om 08.00 uur staat de gids klaar met 4 fietsen en gaan we Bagan per fiets verkennen.
Zadels goed gezet, en wij op pad, tussen de menigte door, over wegen, zandpaden, langs de armoedige huisjes en zo nu en dan een luxe hotel, alles zien we aan ons voorbijkomen.
Onze eerste stop is bij Shwe Zigon stoepa, voor de bevolking hier de populairste, belangrijkste. Letterlijke betekenis van de naam hier = betere wereld. Daarnaast is dit een prototype voor latere bouw gebleken. Deze stoepa is onderaan een vierkant, 3 niveau's hoog, daar bovenop komt een achthoekig niveau en daarbovenop belvorming en dan eindigen we met ronde bouw, met hier natuurlijk een piek bovenop.
Deze Stoepa is gebouwd eind tiende eeuw, en ligt aan de oever van de Ayeyarwady.
Wij opnieuw op de fiets gestapt, en genoten van het landschap. Overal duiken tempels op, we fietsen langs allerlei kraampjes, en komen onderweg nog een groep nonnen tegen die hun wekelijkse maaltijd aan het inzamelen zijn bij de plaatselijke bevolking.
Hierna hebben we de ballonvaart bevestigd in het plaatselijke kantoor.
Ja, wij gaan een ballonvlucht maken, spannend....
Verder gefietst naar een koffietentje. We raken in gesprek met Zen, en hij verteld ons dat hij zo blij is dat wij interesse hebben in de lokale bevolking. Hij verteld dat we nu aan de koffie zitten in zijn woongebied, hij woont een straatje verder. Natuurlijk kunnen wij dit niet voorbij laten gaan, en vragen of we zijn zoontje mogen ontmoeten. Zoals eerder geschreven, slechts 2 maanden oud.
Zen is compleet verrast, en vindt het een eer dat wij zijn zoon en moeder willen ontmoeten. Hij geeft aan dat dit voor hem nu geen enkel probleem is, bij andere groepen doet hij dit nooit.
Wij zeer benieuwd, op de fiets naar zijn woonplek toe. We komen in een open huisje, waar oma met de kleine op schoot zit. De vloer bestaat uit zand, de wanden zijn gemaakt van bamboe of palmblad, een bijna naakte baby geniet op de schoot van zijn oma. Wat een mooi gezicht, wat heb je toch weinig nodig om te kunnen leven en genieten.
Zen showt vol trots zijn mannetje, en menig klein lachje wordt gezien.
Geweldig om dit ook te mogen meemaken.
Wij weer op de fiets en door het bijzondere landschap verder gegaan naar de Kmanje groep meerdere tempels en stoepa's bij elkaar. Allen een ding gemeen, zij zijn allen zonder centrale pilaar.
We ontmoeten een oudere mevrouw met een Cheroot sigaar, typische Myanmar sigaar.
Zij maakt voor ons de tempel open, zij is de sleutelbewaarster, zodat wij die kunnen bezichtigen.
Op de terugweg vanaf dit complex zijn wij allen een parasol rijker, mooie exemplaren gekocht, handwerk in bijzondere kleuren.
Ook in de ochtend nog een ander bijzondere tempel gezien, waarvan we de naam kwijt zijn. We hebben wel van deze tempel een foto gemaakt vanaf de oude stadsmuur.
Hierna gaan we op naar de lunch. Om Zen te bedanken voor zijn thuisbezorg nodigen wij hem uit om mee te eten. Hij waardeert dit gebaar, en schuift lekker aan.
Na de lunch terug gefietst naar het hotel, menigeen voelt de benen, maar vooral de billen. Maar buiten dat, heerlijke tocht gehad van zo'n 10 kilometer.
Bij het hotel aangekomen, relax time. Lekker aan het zwembad, heerlijk geluierd.
Om 16.00 uur staat er 2 paarden met karren op ons te wachten om ons richting zonsondergang te begeleiden. Aangezien het inmiddels bewolkt is, wordt het geen zonsondergang maar voor de verandering een tempel.
We komen bij de Dhamma Yan Ghi tempel, gebouwd in de twaalfde eeuw.
Opvallend dat dit indrukwekkende bouwwerk gemaakt is van opgestapelde stenen zonder voegwerk. Het verhaal luidt dat wanneer men niet hard genoeg werkte, er een vinger afgehakt werd. En dat in de twaalfde eeuw.
Deze tempel staat ook bekend als de grootste tempel.
Hierna bezoeken we met paard en wagen nog een minder bekend kunstwerk, een pagode waar kaarsjes branden. Aangezien het voor Trudie vandaag een bijzondere dag was, gevraagd naar een kaarsje, deze zijn echter niet te koop. Op onze eigen wijze volgens Birmaans gebruik deze bijzondere dag toch beleefd.
Hierop met paard en wagen richting dorp, dit zonder enige verlichting. Inmiddels is het pikkedonker.
We komen aan bij Aroma Indian Food, een restaurant wat er sfeervol uitziet, en lekker eten biedt. Ook de bediening is aardig en goedlachs. No good Food, no pay is zijn motto.
Terug naar het hotel gewandeld, Hans nog een mannetje blij gemaakt met wat ballonnen, en lekker samen gespeeld. Bij het zwembad nog een afsluitertje en dan naar bed de wekker voor morgenvroeg staat immers op 04.15 uur. En dit is geen typefout.
Groetjes.