Bagan 1

Maandag 16 november
Vanochtend ontwaken we op een nieuwe plek, de vogeltjes fluiten, de eekhoorntjes rennen af en aan. Heerlijk ontwaken op dit nieuwe onderkomen.
Ook worden we tijdens het ontbijt verrast, na dagen van toast met een gebakken ei en/of jam, kunnen we hier ook broodjes krijgen, een croissantje zelfs. Ook behoort yoghurt tot de mogelijkheden. Na dagen enkel toast van wit brood, laten wij het ons heerlijk smaken.
Om 08.00 uur staat Zen en Auau ons op te wachten, vertrekken naar een lokale markt.
Binnen een mum van tijd zijn de dames onder ons opgemaakt met thanaka. Traditionele make up. Een product gemaakt van de schors van de acacia boom. Alle Birmezen gebruiken dit op hun gezicht voor bescherming tegen de zon, en volgens hen is het goed voor de huid., het is een licht geel goedje wat gebruikt wordt als een soort van make-up. We lopen tussen allerlei kramen door, groenten, eieren, longhi's, kruiden, bamboe artikelen, boeken, shampoo's, de betel noot die in een betelblad wordt gewikkeld gecombineerd met wat limestone en tabak( hier een goedje wat door iedereen gekauwd wordt en in onze ogen een bepaalde drug is en overal word uitgespuugd, dus vele rode klodders op straat.)etc etc alles willen ze aan ons verkopen, en natuurlijk lukt dit ook. We zijn uiteindelijk allemaal een longhi rijker. Lange wikkelrok die hier door iedereen gedragen wordt.
Er is een lokale markt, en ook een gedeelte wat door de overheid geregeld word. Opvallende verschillen, in de goverment markt verkoopt men vlees, op de lokale markt (deze is tax free)niet.
Op de goverment markt meer luxueuzere artikelen. Bijzonder om mee te maken, een markt tussen de lokalen.
Hierna zijn we verder gegaan voor een Panorama view over New Bagan. We krijgen duidelijke uitleg van onze gids, hij weet veel te vertellen over het boeddhisme, de geschiedenis.
Hij verteld ons de verschillende stijlen van bouw. Onder de stoepa zijn 2 stijlen, de mon style ( monniken), en de Myanmar style. Wij leren de verschillen. Ook zijn er binnen de tempels vier verschillende stijlen te onderscheiden, vraag het ons, we kunnen het nu vertellen.
Hierna doorgereden naar de koffie. Gedronken in een lokaal tentje. Opvallend dat het hier voor Birmeeze begrippen erg schoon is. Op de gang naar het toillet( een gat in de grond) lopen we zomaar een leslokaaltje voorbij. De kinderen zwaaien enthousiast, dit soms tot ergernis van de juf.
We leren Zen wat beter kennen en horen dat hij sinds 2 maanden vader is. Op onze vraag naar de naam van zijn zoon horen we dat deze volgens Boedistische traditie nog niet gegeven is. Een kind ontvangt een naam na 100 dagen. Afhankelijk van de geboortedag, moet ook de beginletter van de naam gekozen worden. Zeer geboeid luisteren we naar zijn verhalen. Op de dag van geboorte is ook het geboorteteken vastgelegd.
Zondag ben je een Golden Bird, op maandag een tijger, dinsdag de leeuw, woensdagochtend olifant met tanden. Woensdag na de middag olifant zonder tanden, donderdag de rat, vrijdag een Bamboo rat, Zaterdag een draak.
Wij hebben in ons gezelschap zover wij nu weten een draak, een olifant met tanden, en een golden Bird, jullie mogen vertellen wie wat is. Hans weet niet exact wanneer hij geboren is, dus hij telt nu even niet mee.
Na deze boeiende verhalen gaan we verder op pad.
We bezoekende Nan Phaya, een oude tempel, donker van kleur, weinig lichtinval, ook wel gevangenis genoemd. Hier woonde de gevangen genomen koning Manuha van het mon koninkrijk Thaton. Binnen in de tempel veel reliëf te zien, zittende boeddha's met drie gezichten, meerdere tekeningen die precies zijn uit gebeiteld.
Door het verkopen van zijn juwelen werd de gevangen koning in staat gesteld om iets verderop een nieuw onderkomen te bouwen, in deze ruimte zien we 3 boeddha's in een zeer nauwe kamers die onderling met elkaar zijn verbonden. Met dit ruimtegebrek wilde de koning duidelijk maken dat hij leed aan ruimtegebrek en geestelijk lijden. Aan de achterzijde van deze tempel ligt een rustende Boeddha van 31 meter lang, met het hoofd naar het noorden, de grootste van Bagan.
Wederom bijzonder.
Op ons verzoek gaan we een lokale lunch genieten, we krijgen vanalles voorgeschoteld, vis, kip, varkensvlees met heel veel vet, geit, kortom allerlei gerechten die wij thuis nooit eten. Er is één maar, alles wordt koud geserveerd, jammer, wij genieten toch meer van wat warms tussen de middag. Niettemin, fijn om geprobeerd te hebben, het zal echte geen vervolg meer krijgen.(types Birmees)
Na de lunch terug naar het hotel voor een rustmoment. We hebben 2,5 uur vrij af, en spenderen deze tijd aan en rondom het zwembad. Om 16.00 uur worden we weer opgehaald door onze gids en chauffeur voor het middag en avond programma.
We gaan naar de Ananda Phaya, een van de meest verfijnde tempels aldus onze gids.
We komen in een oud gebouw, ook flink beschadigd door een aardbeving in 1975, 6.8 op de schaal van Richter.
Men is volop bezig met restauratie, de bamboe steigers staan opgesteld.
Bij de ingang staan tempelwachters, van de tempelwachters heb je het beste zicht in de tempel.
We treden binnen via enorme teakhouten deuren, opvallend in deze tempel is de precisie, alles is perfect op elkaar afgestemd, het lichtinval, alle nissen tegen echo geluiden, overal is goed over nagedacht, en dat al in 1091.
Deze tempel heeft vier ingangen, noord, zuid,oost en west, elke ingang heeft tempelwachters, ook staan er bij elke ingang boeddha's.
Een Boeddha is nog in originele staat, de overige zijn gerestaureerd.
Mooi imponerend complex, zo mooi dat ze toentertijd de architect geëxecuteerd hebben om te voorkomen dat er een nog mooier gebouw zou ontstaan.
Hierna naar de zonsondergang op de shwe sendaw pagode.betekenis de goude haarpagode.
Het was even klimmen, een tempel met 5 plateaus, wij hebben ons geplaatst op plateau 4. Dit was al dermate hoog, dat Trudie vele zweetvlekken in haar t- shirt had staan.
De zonsondergang was mooi, echter niet spectaculair.
We hebben nog wat gedronken (verse kokosnoot)zodat de meeste toeristen al eerder weg waren dan wij. Het was enorm druk, zo druk dat wij bedacht hadden dat er geen toerist meer in de plaats Bagan aanwezig zal zijn. Iedereen is op de stoepa voor de zonsondergang.
Met onze gids afgesproken dat wij afgezet willen worden bij een restaurant niet ver van ons hotel. Wij willen terug lopen, zij hoeven niet te wachten. Enigszins aarzelend gaat hij akkoord.
Wij nemen plaats in het Black bamboe restaurant, waar Trusie en Hans de Mojito weer ontdekken. "Echt een Birmees drankje",en wat dacht je van de pinacolada van Helmie en Marion.ook niet dus,maar wel lekker.
Heerlijk gegeten, gedronken, en nu waggelend naar huis.
Toch een verkeerde afslag genomen, maar het hotel iets later terug gevonden.en lekker slapen. Xxx



Verstuurd vanaf mijn iPad